ZEMHERİ | S.Ç.Y. |

'Hafızaların Tesiri'

Sessiz Çığlıkların Yankısı

ZEMHERİ

11. Bölüm; Hafızaları Tesiri'

"Bu adamların ne işi var burada?"

Korkuyla Akel' e bakarken yağa kalkmasını engelledim. "Kapıyı açacak mıyız? Neden geldiler?" "Bilmediğin şeyler var Aleda. Kapıyı açacağız." "Şahin ve Kartal elinizi bağlayıp kafanıza silah dayadı! Doğru bilmediğim çok şey var, o adamlar size neden bunu yaptı. Otur sen yerinde ben açarım." Sinirli bakışlarım Akel'in susmasın neden olurken hışımla kapıya doğru ilerledim. Rastgele bağladığım saçlarımı hızla açtım ve tokamı bileğime taktım. Kapıyı açtığımda gördüğüm simalar diken üzerinde olmama neden olurken sakin kalmaya çalıştım.

"Hoş geldiniz." Sesim net bir şekilde çıkarken hafif kenara doğru çekildim ve içeri girmeleri için elimle işaret ettim. Kısa bir bakış attıktan hemen sonra içeriye girdiler. Efran mutfağın kapısından bize doğru bakarken ciddi bir hale bürünmüştü. Şahin arkasına doğru hafifçe döndü ve elini uzattı. "Merhaba Loris Hanım, sizi burada beklemiyordum. Uzun zamandır sizi ekip arkadaşlarınızın yanında göremiyordum. Onların kafasına silah dayadığımızda bile yoktunuz!"

"Sizin gibi akıllı iş adamlarının gölgelerine bakmadan yürümelerine şaşırdım."

"Gölgeme her zaman bakarak ilerlerim, bu zamana kadar kimse gölgemi dahi takip edemedi, siz mi takip edeceksiniz."

"Haklısınız, tam olarak gölgenizden sizi takip etmiyorum. Ruhunuzun ensesindeyim, sonuçta öldüreceğim zaman gölgenizi değil ruhunuzu öldüreceğim!" ciddi olarak söylediğim cümle, bir anlığına da olsa gözlerindeki korkuyu belirtirken gülmeye çalışarak ortamın gerginliğini aldım. "Ama ilk öce ruhunuzu yaralamakla başladıysam bu işin gerisi gelmez." Elim ile omzunu gösterdim. Hafif bir tebessüm ettikten sonra kontrol edemediği siniri ile Akel'in yanına gitti. O arbedede büyük ihtimalle Akel omzundan vurmuştu, çünkü ben korumanın ayağından vurmuştum ya da sadece sıyırmıştı.

Arkasından zafer kazanmış bir gülümseme ile ilerlerken yanlarına vardığımda ciddi halime büründüm. "Kolundan yaraladığımız için geçmiş olsun demeye geldik." Rahat bir tavırla yayıldıkları koltuktan Akel'in yüzüne bakarken Akel'in cevap vermemiş olmasına yavaştan sinirlenmeye başlamıştı. "Piyasaya büyük bir vurgun yaparak girdiniz, o geceki performansınız neden yok? Kimin adamısınız?" buraya gerçekten neden gelmiş olduğu belli olmuştu.

"Daha büyüğünü yaptığımız zaman görürsün." ciddi sesim ortamda yayılırken Şahin'in ve Kartal'ın gözleri aynı anda beni buldu. "Seni adam yerine koyup konuşan yok, gidip yemek ya da çay falan yapsana, sizin tek yapabileceğiniz şey bu çünkü. Elinin hamuruyla bu işe karışma, senden değil Akel' den bekliyoruz cevabı." Girdiğinden beri ilk defa konuşan Kartal sinirimi bozarken sakince ayağa kalktım.

"Seni adam yerine koymuşlar da ne olmuş, şu an bu eve girdiğiniz an bütün korumalarınızın etkisiz hale getirilip yalnız olduğunuzu bilmeden racon kesiyorsun burada." Konuşmama devam etmeme izin vermeden birden ayağa kalktılar. Çevik bir hareket ile ilk geldiğimiz gün rastgele masanın üzerine bıraktığım montumun yanından silahımı aldım. Onların silahlarını almalarına izin vermeden Şahin'in ayağına çelme takıp düşmesini sağladım. Kartal'ı bu hareketim ile dikkatini dağıtırken Efran' a da zaman kazandırmıştım.