ZEMHERİ | S.Ç.Y. |

'Sinsi Bir Ok'

56. Bölüm : 'Sinsi Bir Ok'

Uykunun bir yük misali gözlerimin üzerine oturup beni çileden çıkartmasına neden olan şey ardı arkası kesilmeyen zil sesi olmuştu. Zar zor sığdığım tekli koltuktan, sanki üstümden tonlarca yük taşıyan tır geçmişçesine zorlukla kalktım. Bursa'nın hafiften soğumaya başlayan havasında balkon kapısını açık bırakıp ona yakın bir yerde yatmak her yerimin tutulmasına neden olmuştu.

Hızlı kalkmamdan dolayı gece üstümden düşürdüğüm pike ayaklarıma dolanmıştı ve hafif yalpalamama neden olmuştu. Düşmekten son anda kurtulurken hızla kapıya doğru ilerledim. Uzun uzadıya o zilden elini çekmeyen kişiye, içimden küfür ederken yarı açık gözlerim ile kapının küçük gözünden bakamayacağımın kanısına vararak direk açtım.

Tam açık olmayan gözlerim ile karşımdaki kişilerin doğru olup olmadığın anlayamazken Karaca'nın sitemkar sesi ile kanaat getirmiştim. "Günaydın, bir türlü kapıyı açmadın. Bu kadar uykucu olduğunu bilmiyordum, bir ara sırf bize kapıyı açmadığını bile düşünmüştüm."

Soğuk sesimle kısa bir cevap verdim. "Günaydın." İçeri davet etmemi beklemeden hafifçe omzuma çarparak ilerledi. "Telefonlarımıza bakmayınca yanına geldik, çok önemli haberlerim var."

Duvarda asılı olan saate baktığımda sabahın yedisi olduğunu fark etmiştim. "Bu saatte gelecek kadar önemli sanırım..."

"Evet çok önemli!" Az önce uyandığım koltuğa rahat bir tavırla kendini bırakırken, sanki kendi evindeymiş gibi bir rahatlıkla konuşmasına devam etti. "Kulaklarıma bir şeyler geldi, doğruluğu nedir bilmiyorum ama seninle beraber hazırladığımız ama senin unuttuğun plan tıkırında işliyor bunu söylemek için geldim."

"Planı unutmadım, tüm ayrıntıları ile zihnimde yer edindi zaten..."

"Efran beni iki davette de görmüş ve duyumlarıma göre bana aşık olmuş."

Dudaklarımın arasından küçük bir kahkaha kaçmıştı. "Neden gülüyorsun, gülünecek bir şey mi var ortada?" Hızla kendimi toparlamaya çalıştım ve yüzümdeki gülümsemeyi sildim. Efran'ın ona iki görüşte aşık olduğunu kim söylemişti? Hem de Efran gibi birinin...

"Zaten amacın bu değil miydi? Hızlı bir şekilde ulaşmış olman, planın çok iyi işlediğini belirtiyor." Kısa bir bakış ile beni süzdükten sonra konuşmasına devam etti. "Bundan sonraki planda biraz değişiklik yapmak istiyorum, asıl bu yüzden senin yanına geldim."

"Planda esneme olabilirdi ama çok büyük değişiklikler yapmayacağımızı sen söylüyorken, neden böyle bir şeye karar verdin."

"Senin Efran'ın yanında olma ihtimalin var bu yüzden işimi daha da sağlama almam gerekiyor."

"Tamam Akel ille yanlışlıkla bir yakınlığımız oldu ve onunla konuştuk ama Efran ile eskisi gibi aynı değiliz. Çok şey değişti, en çok da o değişti... Artık o eski tanıdığım Efran değil, aradan geçe zaman bunu ispatlarken, sana yapmış olduğu şeyler içimdeki duyguları tamamen öldürdü. Evet belki Akel ile biraz daha yakın olma ihtimalim olabilir ama Efran ile asla olmaz. Akel de sevgim kaldı bir parçam kaldı ama Efran ile hiçbir bağım kalmadı. Beni ona bağlayan hiçbir şey olmadığı için ortada bir sorun yok."

"Söylediklerine kanmak istemiyorum, zaten ben aklıma bir şeyi koydum ve onun izinden ilerlemeye karar verdim. Her ne kadar doğruyu söylüyor olsan bile beni bu yoldan vazgeçiremezsin."