ZEMHERİ | S.Ç.Y. |

'Kobra&Loris'

Sessiz Çığlıkların Yankısı

ZEMHERİ

Keyifli okumalar diliyorum ❄️🖤

7. Bölüm ' Kobra&Loris'

    Bedel. Ben bu hayata gözlerimi açtığım için kötü bir bedeli yaşıyordum. Yoksa başka bir nedenin açıklaması bu olamazdı... Gözlerimden dökülen yaşları hızla silerken Akel'in görmesini engelleyememiştim. Bu halimi görür görmez kendini toparladı ve elini bana uzattı. Daha fazla düşünceler içine girip, zihnimin yitik yıkımlarının altında ezilmememi istemiyormuşçasına bu durumdan çıkmamı ister bir temenni ile bakıyordu. Sıcacık olan elleri, hafif soğumaya başlayan ellerimi tutarken hızla ayağa kalktım. Elim sıcaklığına alışmaya başlarken hemen bıraktı ve elindeki saati gösterdi. Yaklaşık yarım saattir burada duruyor oluşumuza şaşırırken elimdeki telefon titremeye başladı.

İnsanlar yaptıkları iyiliklerin ve kötülüklerin karşılığını almadan ölmezlerdi. Tanrı benim yaptığım kötülüğü çok vakit geçmeden karşılığını vermişti. Sahi hayat bizimle oynuyor muydu? Derin bir nefes verdim, ve düşüncelerimden ayrılmaya çalıştım. Önümde odaklamam gereken çok önemli işler vardı ve şu an odağımda beynimdeki kurşunun Akel tarafından atıldığını düşünmemem gerekiyordu...

Elimdeki telefon tekrardan titrerken ekrana bildirim düştü. Aklımdaki düşüncelerin, yapacağım işe engel olmasını istemeyerek tamamen aklımdan def ettim. Gelen bildirimi Akel' e gösterdikten sonra arabanın bagajına doğru ilerledik. Parmak izini girerek mesajlara bakacak ve cevap verecektik. Pirana hareketsiz yatarken dikkatli bir şekilde ilk önce sağ elinin, işaret parmağını parmak izi yerine getirdim.

Olmadığını görünce tekrar denedim ve değişmeyen ekran ile bu sefer sol elinin işaret parmağına geçtim. Ekran açıldığında dikkatli bir şekilde kendi tarafıma doğru çektim ve Akel'in bagajı kapamasına izin verdim. Telefonda özel bir güvenlik ağı olabilirdi bu yüzden çok dikkatli davranmam gerekiyordu. Parmak izlerimin ekranda kalmasını istemediğim için elime eldiven takmıştım ve işim bitince son kez dezenfektan ile silecektim. Güvenlik önlemi olabilir diye kameranın bulunduğu yeri siyah bir bantla kapatırken, yükleme ile ilgilenen yardımcısının mesajı gözüme ilişti. Mesajda ne zaman bulundukları yere gideceklerine dair soru sorarken önceki mesajlarına ilerledim. Harfleri eksik yazıyor mu, noktalama işaretlerine ve yazısına dikkat ediyor mu diye bakmam gerekiyordu. Tıpkı Pirana gibi yazmam gerekiyordu ki karşıdaki kişi bu durumdan işkillenmemesi gerekiyordu. Çok fazla mesajlaşma göremesem de istediğim yazılara ulaşmıştım. Artık zihnimden defalarca kez tekrar etmemden dolayı ezberlediğim cümleleri, zihnimde oluşturmadan parmaklarım harflere dokundu. "Planda bir değişiklik yapıyoruz, ben diğer üyelerle ilgileneceğim sorun çıkarmaya başladılar. Size atacağım yeni adrese eserleri götürün. Diğer belirlediğimiz depoyu üyelerden biri bulmuş. Dikkatli olun."

Mesajı attıktan yedi saniye sonra bildirim gelince hızla mesaj kısmına girdim. Soru sormadan kısaca 'tamam' diyen adam ile Akel' e doğru döndüm. Kafamı olumlu anlamda sallayıp hafif bir şekilde gülümserken planın yolunda ilerlediğini anladı. Sıradaki adımımızı yapmak için telefonundan birilerine mesaj atarken şoför koltuğuna oturup kemerimi bağladım. Akel daha fazla vakit kaybetmemek amacıyla arabaya bindi ve elindeki telefonu bırakmadan devam etti. Şimdi eve gidecektik ve üzerimizdeki kıyafetleri değiştirip üyelerin toplandığı davete gidecektik.