The Plan (The Series #1)

Chapter 29

Memorable

"Ako'y natutuwa dahil natapos niyo ang inyong ulat!" malalim na tagalog na sinabi ni Sir Alonzo. We were all smiles when we heard his feedback. Nagbigay kami ng effort doon sa report namin. Worth it talaga ang lahat.

"Pinapaalala ko lang, malapit na 'yung exam niyo. Kaya kailangan mag-aral talaga ako nang maigi para makapasa at maka-diretso sa Grade 10," saad muli ni Sir. "Kaya 'yung mayroong mga kulang d'yan, lalo na 'yung mga lalaki, kailangan asikasuhin niyo na iyon."

I'm in relief. Wala naman akong kulang kay Sir, eh. Kaya wala na akong problema sa kanya. 'Yung subject lang talaga na ipinoproblema ko ay Math. May oral evaluation pa naman kami para sa subject na 'yon, and unfortunately, I suck in Math. Math makes me nervous. Natatakot ako sa magiging resulta ng oral evaluation na 'yon. Sana talaga makapasa ako.

When Sir Alonzo's class ended, agad-agad nagtipon ang mga groups namin. 'Yung group regarding on the previous and successful report.

"Uy, salamat sa inyong lahat, ha," Amanda expressed gratitude. "Natuwa si Sir sa ginawa natin."

Grins and smiles were seen after what Amanda expressed. Si Leslie, ay tahimik lang sa isang gilid, with her arms crossed. Para siyang nag-iisip nang napakalalim.

"Thank you rin, Amanda," Cleo suddenly uttered. "You also put all of your effort in this project of ours. Kung hindi dahil sa'yo, wala tayong matataas na score ngayon."

Recess break came so soon. Elyse reminded us na lilibrihin niya ang group dahil sa success ng report. I don't know if sasama si Leslie sa amin.

"Les, ililibre ko ang buong group," Elyse uttered to Leslie. "You better join us. Ka-grupo ka naman namin, eh."

Leslie released a sigh, and faced Elyse, "No, hindi na. Mas okay naman kung 'di na rin ako kasama, diba?"

"Fine," Elyse said.

Napansin kong mas lalong naging masungit si Leslie pagkatapos nu'ng away namin. This is not the Leslie I used to be friends with. Mabait si Leslie. I can't deny that. Hindi ko alam kung bakit naapekto ito pagkatapos nu'ng away. Siguro nga'y marami nang pinagdaraanan si Leslie. She doesn't have friends to hang out lately. Kaya siguro para sa kanya, kalaban niya ang mundo.

"Hindi raw sasama si Leslie," Elyse acknowledged the group.

"Buti nga 'yon, 'no," Penelope suddenly spat out.

"Penelope," suway ko sa kanya.

Kahit naman galit sina Penelope kay Leslie, sana 'di pa rin nila ituring siya nang gano'n. Naging kaibigan pa rin nila si Leslie kahit papaano. 'Yung gusto ko lang ay respetuhin ang desisyon ni Leslie sa mga nangyayari ngayon. Kahit nasaktan rin ako ni Leslie, 'di ko pa rin siya pwedeng awayin o 'di ituring na kaibigan.

I'm just awkward when it comes to encountering her. As I have said, nasaktan niya rin ako.

"Blanche, naman," Amanda trailed off. "Tama lang naman ang sinabi ni Penelope. I don't want to spend 30 minutes with that biatch."

"Kahit na, 'no. Naging kaibigan niyo rin siya," I said.

"You're too nice. She had hurt you too," singit ni Ailey.

"That's between me and her, kung gano'n."

Pinauna ko na sila papuntang cafeteria. Idadaan ko lang kasi sa faculty 'yung seatwork ko na 'di ko natapos. Our teacher in Filipino would understand dahil mahaba-haba rin ang seatwork na pinagawa niya sa amin. Atsaka, good mood siya ngayon dahil sa success ng mga report namin.

"Sir, 'yung seatwork ko po," I said.

"Oh, buti natapos mo, Miss Acosta,"

I only smiled on what he said, "Uh, sige, Sir. Una na po ako."