Beautifully Damaged: Ibrahim (Emotional Deprivation Disorder)

Skeletons

Chapter 41:

Jasmine's POV:

Naalimpungatan siya dahil sa nakaramdam na siya ng gutom, umungol siya dahil gusto pa niyang matulog.

Kelan ba ang huling kain niya?

Teka? Bakit ba nagugutom na siya, at ano bang ginawa niya at--

Tumunog ang tiyan niya.

"I heard that" narinig niyang sabi ng isang boses na mababa at kilalang kilala niya.

Napamulat siya bigla at agad siyang napatayo.

Pero agad na sumigid ang hapdi sa pagitan ng hita niya sa bigla niyang pagtayo.

"Ibrahim!" Sabi niya habang nanlalaki ang matang  tinignan ang lalaking nakaupo sa upuan malapit sa kamang hinigaan niya kanina.

Tumaas ang sulok ng labi nito at tapos ay bumaba ang tingin nito sa kanya tapos ay kinagat nito ang ibabang labi nito habang tinitigan siya pababa at pataas.

"You know, I just had my breakfast but I don't mind having a mouth watering dessert" sabi ni Ibrahim.

Nang sinundan niya ng tingin ang tinititigan nito ay napatili siya at agad na tumalungko para takpan ang sarili.

"Shít!" Mura niya ng malakas.

Bakit ba nakalimutan niyang kagabi pala eh ang landi niya?

Tuloy bigla siyang nahiya, lalo na at parang sapilitan itong nakipag push and pull sa kanya.

Naalala niya kasi kung paanong sinabi niyang hindi na masakit kaya pwede na namang may bombahin iyon ni Bin Laden.

Iyong best friend ko. Sabad ng malanding parte niya.

Namula siya.

"It's too late to be shy especially when I already know how you taste" sabi nito at agad na naeeskandalong tumingin siya dito ng marahas.

"Ibrahim manahimik ka!" Pulang pulang sabi niya, agad niyang hinila ang kumot at saka iyon itinakip sa sarili.

"Why? Those nípples are like hard sweet candy..while that pússy tastes like thick strawberry--"

"Bastos kang arabo ka! Gusto mo bang tapusin ko na ang maliligayang araw ni Bin Laden!" Tili niya.

Humalakhak ito ng malakas.

At kahit gwapong gwapo siya dito dahil fresh na fresh ang itsura nito, at lalo itong naging gwapo dahil tumatawa ito ay naiinis pa rin siya dahil sa sinasabi nito pero hindi pa rin naman niya maiwasang hindi mag init ang--

Tseh!  Saway niya sa sarili.

"Tumawa ka, walang basketball para sa'yo--"

"What basketball?" Takang tanong nito.

Natigilan naman siya tapos ay namula.

"Oh" sabi ni Ibrahim at saka ito lalong tumawa dahil nagets na nito ang sinabi niya dahil sa pahamak na pamumula ng pisngi niya.

Dahil ukupado ang isip niya ay napasinghap siya nung bigla na lang may sumapo sa magkabilang pisngi niya.

"Good morning beautiful" sabi nito at bago siya nakahuma ay dinampian nito ng mabilis na halik ang labi niya.

Nanlaki ang mata niya sa ginawa nito kaya lalo siyang namula.

"How I love you, Jasmine, you make my world so  alive" nakangiting sabi nito at tinitigan siya.

Naumid naman ang dila niya sa sinabi nitong mahal siya nito.

Gustong gusto niyang sagutin ang sinabi nito pero parang nalulon niya ang sariling dila.