Bunca zaman bana anlatmaya çalıştığını,
kendimi bulduğumda anladım.
Herkesin mutlu olmak için başka bir yolu varmış,
Kendi yolumu çizdiğimde anladım.
Bir tek yaşanarak öğrenilirmiş hayat,
okuyarak, dinleyerek değil..
Bildiklerini bana neden anlatmadığını, anladım.
Yüreğinde aşk olmadan geçen her gün kayıpmış.
Aşk peşinden neden yalınayak koştuğunu anladım.
Acı doruğa ulaştığında gözyaşı gelmezmiş gözlerden
Neden hiç ağlamadığını anladım
Bir insanı herhangi biri kırabilir,
ama bir tek en çok sevdiği, acıtabilirmiş,
Çok acıttığında anladım.
Fakat,
hakedermiş; sevilen onun için dökülen her damla gözyaşını,
Gözyaşlarıyla birlikte sevinçler terk ettiğinde anladım.
Yalan söylememek değil,
gerçeği gizlememekmiş marifet,
Yüreğini elime koyduğunda anladım.
”Sana ihtiyacım var, gel! ” diyebilmekmiş güçlü olmak,
Sana ”git” dediğimde anladım.
Biri sana ”git” dediğinde,
”kalmak istiyorum” diyebilmekmiş sevmek,
Git dediklerinde gittiğimde anladım.
Sana sevgim şımarık bir çocukmuş,
her düştüğünde zırıl zırıl ağlayan,
Büyüyüp bana sımsıkı sarıldığında anladım.
Özür dilemek değil,
”affet beni” diye haykırmak istemekmiş pişman olmak,
Gerçekten pişman olduğumda anladım.
Ve gurur,
kaybedenlerin, acizlerin maskesiymiş,
Sevgi dolu yüreklerde gurur olmazmış,
Yüreğimde sevgi bulduğumda anladım.
Ölürcesine isteyen, beklemez,
sadece umut edermiş bir gün affedilmeyi,
Beni affetmeni ölürcesine istediğimde anladım.
Sevgi emekmiş,
Emek ise vazgeçmeyecek kadar,
ama özgür bırakacak kadar sevmekmiş…
~~Can Yücel~~
BÖLÜM ŞARKISI: GÖKÇE- NE YAPARDIM BİLMEM
^^HALE'DEN^^
Sabah heyecandan dolayı erkenden uyandım. Hatta ilk kez Şeyma'ya izin verip kahvaltıyı kendi ellerimle hazırlayıp annemi ve babamı öpücüklerle uyandırdım. İkiside fazlasıyla şaşırdılar buna. Haklılarda. Benden böyle bir hareket beklenmezdi normalde.
Ama normal bir gün değildi bugün.
Afra'yı babasıyla tanıştıracaktım. Bir görseniz masmavi gözleri, minicik burnuyla aynı babasıydı. Kahvaltıdan sonra hemen bakıcının evine gittim. Evet,Ece'ye arkadaşım demiştim ama benim bir bebeğe bakabilecek bir arkadaşım yoktu ki.
Daha doğrusu benim arkadaşım bile yoktu. Bir bakıcıya en fazla ne kadar güvenilir bilirsiniz. Bir gözüm hep arkadaydı ama onu eve de getiremezdimki. Bebeğimide alıp gitsem… para mı vardı sanki? Benim şu an bütün gelir kaynağım annem ve babamdı.
YOU ARE READING
AŞKTAN ÖTE
Teen Fiction*Sadece söz ver ve hayatın sana sözünü tutturmamak için kırk takla atışını seyret.* "Söz veriyorum..." Onlar çok zorlandılar. Aylarca uzak kaldılar kendi hataları yüzünden. Kendi hatalarından ders çıkardılar, artık uzak durmayacaklardı. İkiside uza...
