lost stars | soonhoon [COMPLETED]

31

"wala ka ba talagang balak puntahan si Soonyoung?"

"busy nga ako ngayon."

"jihoon naman? antagal mong hinanap si Soonyoung tas di mo naman pala bibistahin"

"Ibaba ko na to—"

"Jihoon."

". . . . ."

"Iniisip mo parin ba yung nangyari  3 years ago?"

". . . .mamaya na tayo mag-usap."

"Jihoon, matagal na nangyari yun, Ji."

"Noona, mamaya na tayo mag-usap please lang."

"Hanggang ngayon parin ba di ka padin maka-move on sa nangyari?"

". . . . .tama na please"

"Mag-move on ka na."

"Hindi madaling gawin yun, alam mo yan."

"Ji—"

"Hindi mo ako naiintindihan."

"Naiintindihan ki—"

"Ayoko ng may mawala pang importanteng tao saken."

". . . . ."

"Di ko pa ako handa makita si Soonyoung kaya please. . . bigyan nyo muna ako ng araw para makapag-isip isip."

"Jihoon."

"I'm sorry."

[ CALL DISCONNECTED ]

"Tama naman tong ginagawa ko diba?" tanong ni Jihoon habang nakatingin sa may puntod ng Papa niya.

"Dad? Tama naman na mag-isip muna ako diba?"

Tatlong araw narin ang nakalipas simula ng malaman nila kung anong nangyari kay Soonyoung, dalawang araw na din syang hindi nakakabisita dito.

Hindi pa daw kasi sya ready.

"Dad? Hindi ko na alam gagawin ko. Natatakot ako na baka one day, iwan din ako ni Soonyoung, kagaya ng pag-iwan mo samin" aniya Jihoon habang nakatitig padin sa puntod ng ama nya.

"Feeling ko di ko kakayanin."