The Royal Vampires Academy ✔

Chapter 38

Kahit wala ako sa piling ng magulang ko at hindi alam kung saan ako nag mula, hindi magtatago si Auntie sa akin. Pero paano kung totoo nga ang sinasabi ni Ace? Paano nga kung hindi ako tao? Sinubukan ko na hindi bigyan pansin ang mga senyales na nangyayari sa akin pero habang tumatagal, lumalala ito.

"I know it's hard to believe especially you're in your transition now but this is the truth that I've been hiding from you."

"Warrior? I'm a Moon warrior..." Wala sa sarili ko sabi at lumapit ako sa binatana niya at tinitigan ang malaking buwan. Lahat ng nangyayari sa akin ay nasa isipan ko na at alam ko na mahirap paniwalaan ang mga ito pero ayoko mag sinungaling pa sa sarili ko.

Hindi ko alam kung tadhana na ba ang nag dala sa akin dito simula pa lang. Ang paghulog namin sa trap, ang pagiging slave nila, pagiging girlfriend ng isa sa mga makapangyarihan na bampira at ito.

Naramdaman ko ang yakap ni Ace sa aking likuran. Sinandal ko ang sarili ko sa dibdib niya kaya mas lalo niya hinigpitan ang yakap niya sa akin.

"Ang hirap paniwalaan, Ace. Bakit ngayon lang?" Mahinang sabi ko pero hindi niya ako sinagot sa halip inamoy amoy niya ang buhok ko.

"Am I a monster?" Bulong ko at nanatili nakatingin sa buwan. Natigilan siya at umiling agad.

"No." Mariin na sabi niya at hinalik halikan ang leeg ko.

Nilingon niya ako sa kanya at sinandal ako sa pader. Pinunasan niya ang namumuong luha sa mata ko at tumingin sa akin.

"No matter what you are, my feelings doesn't change towards you always remember that." Mahinang sabi niya at hinalikan ako ng mariin.

---

Bea's POV

Hindi maalis sa isipan ko ang mga nangyari. Parang ang hirap paniwalaan ang lang ng ito at hinihiling ko na sana panaginip lang ito. Pinaglalaruan ko ang tangkay sa kamay ko at nilibot ang tingin sa mga halaman dito sa garden ng RVA.

Si Blake ay nandiyan para intindihin ako at kailanman hindi ako iniwanan. Hinayaan niya ako mag-isip isip at minsan ay ngumunguso na dahil hindi ko na siya nabibigyan ng atensyon simula kanina pa.

"Babe..." Tawag niya sa akin kaya napangiwi ako at tumingin sa kaniya. Nakaupo rin siya tulad ko at parang bata na nag tatampo at naiinip. Natawa ako.

Magsasalita sana ako na bigla may tumawag sa phone ko kaya tumayo ako.

"I'll just answer this." sabi ko kaya sumimangot ito at inis na sinipa ang bato.

"Tsk! Wag ka na bumalik." Bulong niya kaya mabilis ko siya hinalikan sa labi kaya nagulat siya. Naglakad na ako palayo at kumaway.

"Later babe!" Sigaw ko at narinig ko ang pag tawag niya sa pangalan ko pero hindi ko na iyon pinansin. Nagtataka ako na tinignan ang phone ko na ngayon nawala na ang tumatawag at bigla napatay ang phone ko.

"The hell?" Mahinang sabi ko at sinubukan buksan ang phone ko. May narinig ako na may gumalaw sa likuran ko at gumalaw ang mga halaman kaya napalingon nanaman ako kung saan saan.

"Blake is that you?" Nanginginig na sabi ko pero walang sumangot at gumalaw nanaman ang halaman kaya napaatras ako.

Hindi ko mahuli kung sino ito! Huminto ako saglit at hinintay ang pag galaw ulit ng halaman at nang gumalaw ito agad ako lumingon at napaatras na makita ang isang magandang babae na tumalon mula sa puno.

"I'm not your Prince Blake, Brianna..." Nakangiting sabi niya. Mas bata siya tignan kaysa saakin.

"Do I know you?" Paano niya nalaman ang pangalan ko? Si Blake lang ang nakakaalam ng pangalan na iyon.

"Oh I mean, Princess Brianna!" Tuwang tuwa sabi niya at parang bata na pumapalakpak sa harapan ko.

Pinag loloko ata ako nito.

"You know what, I will not waste my time just for this so would you excuse me, may isip bata rin ako na kailangan lambingin." Natawa ito kaya tinaasan ko siya ng kilay.

"Well, that sounds the third born of the Royal Family, what do you expect? Oh whatever! My name is Shane! From the Witch Clan." Sabi niya at nilahad ang kamay.

Nahulog ang panga ko sa sinabi niya at napatingin sa hawak hawak niya na parang stick. I scoffed and rolled my eyes.

"Oh please, I don't have any time for this..." Sabi ko at tinalikuran na siya at nagulat ako na bigla lumitaw siya ulit sa harapan ko at napanguso.

"Princess! I have to tell you something!" Sabi niya at hinarangan ako.

"Could you please stop calling me princess?" Sabi ko pero ngumuso lang siya.

"I can't. I had a deal with your mother." Napahinto ako at nanlaki ang mga mata. Lumapit ako sa kaniya at hinatak ang kamay niya.

"Mother? My mother is alive?" gulat ngunit nagtataka na sabi ko. Kabado siyang tumango.

"Ka-ano ano mo ang nanay ko? Nasaan siya ngayon? Tell me!"

"Your mother is waiting for you. She's part of the Witch and Wizard Clan. She's a witch and so are you." Natigilan ako sa sinabi niya. Nabitawan ko siya at napahawak sa sentido.

"Your mother married to our Emperor so that made you as our Princess." Pareho kami sa napatingin sa aming likuran. Nakita ko naman ang isang babae na mas matanda tignan. Seryoso ang mukha nito at lumapit saakin.

"Who are you?" Seryoso na tanong ko.

"I am Wendy one of the trusted people of your mother." Napa atras ako at pinikit ang mga mata. Hindi kaya ng utak ko ang mga sinasabi nila. Kinakabahan ako dahil kilala nila ang ina ko at maaari na tinutukoy nila ang ina ko na matagal ko na hinahanap.

"A Witch? Please bring me to my mother first. Hindi niyo ako mapapaniwala agad sa mga sinasabi niyo." malumanay na sabi ko at ngumiwi na lang yung Wendy.

"Then discover it by yourself. We will just wait until it happens. But I'm telling you, You are not a human." She said.

~~••~~