"Sabi ko naman sa'yo na control your mood swings lalo na kung meron ka--" bulong ni Bea seriously?!

"Mga baliw." inunahan ko na si Bea lalo't nasa harap kami ng hapag kainan.

"Then tell us what happened." pilit nila. Kinurot nila ang tagiliran ko kaya sinamaan ko naman sila ng tingin.

"Wag niyo ako alalahanin, pagod sa biyahe." sabi ko. Kaya nagsimula na sila mag-isip.

"So Ace and Kira, how are you guys doing? Alam niyo na..." Sabi ni Rachel. Pa simple ako uminom ng juice.

"Yeah, kamusta na kayo? " Sabay sabay sabi nilang sabi.

Nanandya ang mga sira ulo 'to.

"We're fine idiots, stop asking questions." Sabi ni Ace at habang nakatingin sa akin nang malalim.

Nagkibit balikat na lang sila at bumalik sa sari-sariling mundo.

I stood up to get more food, this is buffet eat all you can by the way. Gutom na gutom na ako at parang kaya ko ata ubusin ang mga pagkain na nasa harapan ko.

Inaamin ko na masama talaga ang pakiramdam ko ngayon at gusto ko manitili sa isang kwarto at magkulong doon pero nakakahiya naman kung hindi ako sumama.

Nakasalubong ko si Kevin sa tabi, nakatingin ito sa akin at tila nagtataka.

"Did he hurt you?" Sabi niya agad agad. Nanigas ako sa kinatatayuan ko. Umiwas ako ng tingin.

"He didn't. Why did you suddenly ask that?" Sabi ko at patuloy sa pagkuha ng pagkain.

"Nothing, I just have this feeling that you're not okay and you don't want to talk about it." sabi niya habang nakangisi. I rolled my eyes.

"Hmm... huwag mo na lang ako alalahanin." Sabi ko napatingin naman siya sa akin at nagulat ako ng yinakap niya ako. Natigilan ako dahil doon pero nakatulong iyon para guminhawa ang pakiramdam ko.

"Shh,its okay. kung gusto mo pag usapan, I'm just right here and I'll listen." Marahan na sabi niya kaya mas lalo ako napaluha. Kahit papano nabawasan ang bigat sa dibdib ko.

"Ehem..." Napalingon ako sa likuran. Its Ace looking at me darkly. His dangerous face making me nervous.

"Sorry," sabi ko tsaka humiwalay kay Kevin.

"Are you sure you're okay now?" Tumango ako at ngumiti sa kaniya. He wiped my tears that's why I panicked and stopped his hand. I tried my best to avoid Ace's stares.

"Ayos na ako. Maraming salamat, Kevin.." Sabi ko. He just nodded and glare at Ace before going back to our table. Nagbuntong hininga ako at binalik ang atensyon sa aking pinggan.

Gusto ko huminto sa ginagawa ko nang maramdaman ko ang kanyang katawan sa aking likuran. I gasped and trying to catch my breath. He hold the plate and put it on the table before he hold my waist to turn me around and face him.

I saw his jaw clenched and aggresively holding my waist.

"A-ano ginagawa mo? May problema ba?" Sabi ko.

He didn't speak and like he is controlling his temper towards me.

Nagulat ako nang hinila niya ako palabas. Hawak niya braso ko isa lang masasabi ko, ang sakit. He aggressively holding my arm. Makakaroon ako ng pasa nito.

Narinig ko naman yung tawag ng mga kaibigan namin pero hindi lang pinansin yun ni Ace hanggang makalabas kami. He opened the door of his car. Uuwi na ba kami?

"A-aray." sabi ko binitawan niya ako napahawak ako sa braso ko. I can see the reddish with violet on it. Kapag hinahawakan ko ang sakit. His vampire strength is truly uncontrollable.

The Royal Vampires Academy ✔Where stories live. Discover now