"Bakit daw?" Sabi ni Andrew ngayon lang yata ulit siya nag salita.

"Hindi ko po alam." tanging sabi ng estudyante at umiling.

"Ate, dito ka lang.." pigil saakin ni Daniel. Nginitian ko nalang siya ng pilit bago tumingin ulit sa babae.

"Nasaan siya?" Tanong ko.

"A-are you sure about this, Kira?" kabado na sabi ni Rachel. Kumunot ang noo ko.

"Oo naman bakit naman hindi? Baka may ipapautos lang siya saakin and please don't forget my role here." Natatawang sabi ko pero may kaba. Tumango tango na lang sila.

"Nasa office po siya." sabi niya kaya tumango ako.

"Sige salamat." sabi ko yumuko muna bago siya tumakbo.

"Rhianne, tawagin mo agad kami kapag may problema." sabi ni Dylan tumango nalang ako at ngumiti sa kaniya.

Nag simula na ako naglakad patungo sa office niya. May nakita akong pula na pintuan ay may nakasulat sa harapan. Its Prince Ace's office. Huminga ako ng malalim at pinipisil pisil ang aking kamay dahil sa kaba.

Dahan dahan kong binuksan yung pinto nakita ko at nakita na si Ace na naka upo at tinitignan niya ako na malalim. Sinarado ko ang pinto at napapikit pa. Kahit ang mga titig niya saakin ay nararamdaman ko. Madilim ang kaniyang mukha at hinihintay ako na lumapit.

"M-master A-ace ano po yung kailangan niyo?" nauutal na sabi ko At lumapit.

Tinitigan niya ako at nanigas ako dahil sa kaba. Nakapatong ang kaniyang kamay sa mesa kaya makikita mo ang yelo na nakapaligid sa kaniyang mesa. Gumagapag ito sa bawat sulok ng kaniyang mesa pero parang pinipigilan niya ang kaniyang sarili kapangyarihan.

"Clean this room and after that, clean my bed room too, do you understand?" Malamig na sabi niya. Agad ako tumango. Hindi ko pa nauubos ang pagkain ko pinalinis na agad ako bwisit na yan. Baka nakakalimutan niya na tao lang ako at may pangangailangan? Ang sarap sarap ng inorder ko tapos masasayang lang?

"Opo." tanging sabi ko na lang at kinuha ko na ang walis saka dustpan.

"And..." Napatingin ulit ako sa kaniya. Umiling na lang siya at iniwas ang tingin. Tumayo na siya at nakapamulsa.

"Nothing, go back to your work." Sabi niya at umalis na. Ano problema non? Moody ang loko.

Lumipas ng mga ilang oras ay nakaramdam na ako ng hilo dahil sa pagod. Natapos ko na rin malinis ang kaniyang office at ang extra bed room niya pa sa loob ng kaniyang office. Dito siguro niya dinadala ang mga babae niya--what the hell Kira?

Umiling na lang ako at unting unti bumagsak aking katawan sa sofa dahil sa pagod. Baka pwede naman umidlip kahit 5 minutes lang. Inaantok na talaga ako. Nang bumagsak aking katawan nakalimutan ko na isauli ang basahan sa aking kamay. At binalot na ako ng kadiliman.

Ace's POV.

After for a long walk around the Academy I was planning to go back in my office to check the girl.

In her first day in my Academy she caught my attention. It's not normal for me to just give attention on anyone else but how she did it? How did she caught my attention with her only one glance and her innocent smile?

I shook my head and act normal. I just hate the thought that she is close to my brothers. She is just a slave but they're acting like she's some sort of special crystal that needs to protect of.

I must control my anger but every time I see her with one of my brothers there's the anger building in my system. I hate the way she smile at them like an innocent child. Is she pretending that she likes us? We are monsters so she supposed to hate us.

The Royal Vampires Academy ✔Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon