Forever Together

hoofdstuk 51

{Lex pov.}

Ik laat hem geschrokken los en zet een stap bij hem achteruit. Ik kijk verbaasd naar Scar. Is dit serieus? "Lex?" Zegt ze snikkend. Ze komt op me afrennen. Ze probeert haar armen om me heen te slaan. Oke eerst de waarheid anders leid ze je dalijk af. "Raak me niet aan" grom ik. Ze slikt en zet een stap achter uit. "Is het waar?!" Vraag ik licht geïriteerd. "Lex. Echt het is niet wat" begint ze. "Nee. Ik mocht het niet zeggen toen ik vreemd ging dus jij ook niet. Waag het niet om te zeggen het is niet wat het lijkt"grom ik. Ze snikt en haalt een keer diep adem. Normaal zou ik haar nu zo graag willen troosten maar nu even niet. "Het is waar" mompelt ze zacht. Mijn ogen worden groot. "Wat!!!" Roep ik kwaad. Jake staat me grijnzend aan te kijken. Er staat een vaas in de hoek van de zaal ik loop er heen en gooi de vaas hard tegen de muur aan. "Lex alsjeblieft"snikt Scar. Ik grom kwaad. Ik ren de sportschool uit. Naar huis. Ik blijf wel weer een tijdje in het packhuis wonen.

Ik gooi een koffer op de grond en begin al mijn spullen erin te smijten. Waatom wil ze dat die Jake haar godvordomme zoent?! Ben ik niet goed genoeg!! Ik sla tegen de kast aan waar nu een heel gat in zit. Stukken hout vallen op de grond. Dan hoor ik een deur zachtjes dicht gaan. Mijn nekharen staan meteen overeind. "Lex"hoor ik Scar zachtjes zeggen. Ik grom en doe mijn koffer dicht. "Nee je gaat niet weg" snikt ze en gaat in de deuropening staan. "Scar ga aan de kant"grom ik.  Een traan rolt over haar wang. Dit heeft ze zelf gedaan. Ze flikkert maar een eind op. Ik hou van haar verdomme. Dit is niet de manier hoe mensen uit elkaar moeten gaan! Ik wil haar niet kwijt maar als ze liever naar Jake gaat dan ga ik ook weg. Ze blihft eigenwijs in de deuropening staan. Ik zucht. Ik duw haar een beetje aan de kant zodat ik er langs kan. Ik loop naar buiten toe. Ik kijk nog 1 keer achterom. Scar stormt huilend onze kamer in. Ik loop naar buiten en doe de deur achter me dicht. Ik leg mijn koffer in mijn auto en stap in. Ik goou de deur met een klap dicht en scheur weg.

Ik parkeer de auto voor het packhuis. Ik loop naar binnen toe. Daan komt naar me toe lopen. "Oh oh waarom zo kwaad"lacht hij. "Zou jij ook zijn als Olivia met een ander zoende niet waar" zeg ik en probeer er een niet gemeende lach uit te persen. Daan kijkt me met open mond aan. "Wat is er met mij"hoor ik Olivia zeggen. "Scar is vreemdgega" probeert Daan uit te leggen. "Maak die zin niet af"grom ik. Meteen houd hij zijn mond dicht. "IS SCAR VREEMDGEGAAN!" Roept Olivia verbaasd. "Nee nee dat zou ze nooit doen" zegt ze. Ik knik. "Ja toch wel dus" zeg ik. "Dan miet er iets mis zijn" zegt ze nadenkend. Ik rol mijn ogen en loop naar de kamer van mij en Scar die vanaf nu weer mijn kamer is. Ik gooi mijn koffer neer als ik zacjt gesnik hoor. Sepp ligt in het wiegje. Meteen vergeet ik mijn boosheid. Ik loop naar Sepp toe. "Hee klein mannetje" mompel ik en til hem op. Hij is meteen weer stil. "Lag jij lekker te slapen" zeg ik en wieg hem een beetje heen en weer. Hij kijkt me aan. Hij heeft de ogen van Scar. Haar mooie ogen. Waar ik nu even niet meer in kan kijken. Gelukkig heb ik Sepp nog.

Heyy mensjes,
Laat weten wat je ervan vond. Vergeet niet te stemmen. Tips en ideeën zijn altijd welkom.

Groetjes roos