Forever Together

hoofdstuk 23

{Scarlett pov.}

Ik ga tegenover mijn moeder op de bank zitten. Ik kijk naar de keuken. Ze hebben de deur dicht gedaan zo dat ik niks kan horen. Lex zit op de tafel naar pap en mark te luisteren. Ik kijk mam aan. "Wat is er aan de hand?"vraag ik. "Er is een ja hoe zal ik het zeggen. Er is een klein probleempje. "Begint ze langzaam. Ik kijk haar vragend aan. "Omdat jullie school niet hebben afgemaakt en jullie de 2 maangoden zijn. Euhmm ik zal het kort houden. Jij moet nog een jaar naar een school waar je word opgeleid tot echte luna/maangodin en lex moet naar een andere school waar het zelfde bij hem word gedaan maar dan voor alpha/maangod. "Vertelt ze. Mijn ogen worden groot. Ik probeer de brok in mijn keel weg te slikken. Een jaar zonder lex...  Ik hoor lex vanuit de keuken schreeuwen. Er rolt een traan over mijn wang. Mam komt naast me zitten en slaat een arm geruststellend om me heen. "Shht het is maar 1 jaar"zegt ze. "Tot die tijd letten wij op de pack beloofd"probeert ze me te sussen. Ik laat mijn hoofd in mijn handen zakken. "Ik miest van jullie stoppen en nu dit"snik ik. Ze wrijft over mijn rug. De deur van de keuken vliegt ruw open. "Blijf van haar af!ze is van mij!"hoor ik lex grommen. Hij is kwaad en niet zo'n beetje ook niet. Zijn ogen zijn rood. Dan is hij echt heel boos. Mijn moeder laat me los. Lex komt naast me zitten en trekt me meteen beschermend op schoot. "Shhhttt"fluistert hij in mijn oor. "Lex"hoor ik jesse zeggen. Lex brult luid. Iedereen is meteen stil. Ik sluit mijn armen om lex heen. "Ik wil geen jaar zonder je"snik ik tegen zijn shirt aan. "Ik ook niet zonder jou"mompelt lex en snuift mijn geur op in de hoop rustiger te worden. "Maar wacht. Waarom MOET dit"gromt hij. "De maangodin. Niet scar dus is erachter gekomen dat jullie geen diplomas hadden en dus niet beschikken over bepaalde vaardigheden dus stuurt ze jullie naar school."vertelt mam. Ik snik. "zitten de scholen niet dicht bij elkaar"vraagt lex. "Nee jullie moeten allebei met het vliegtuig naar een speciale school."zegt pap. Ik zucht.er rolt weer een traan over mijn wang. "Wanneer moeten we weg"zucht ik. "Morgen"zegt mark. Ik zucht diep."kunnen jullie weggaan"gromt lex naar onze ouders. Ze knikken begrijpend. "Morgen om 2 uur smiddags gaat het vliegtuig van scar en om 3 uur van lex."zegt mam  wanneer ze de deur uitloopt. "Dus kort samengevat. We moeten allebei nog 1 jaar naar een andere school toe van de maangodin omdat we met school zijn gestopt en niet over alle mogelijkheden beschikken"zegt lex. Ik knik. Ik probeer me sterk te houden maar het lukt niet. Er rollen weer tranen over mijn wangen. Lex is ondertussen al rustig geworden. "Heey babe. Babe. Niet huilen. Ik kom je opzoeken en je kan altijd naar mij komen. We kunnen bellen,skype  whatsappen. De mate link"zegt hij met tegenzin. Dat is te merken. Ik knik toch maar. Lex veegt een traan weg van mijn wang met zijn duim. Waarom moet het nou altijd als het net weer goed gaat fout gaan?

Olivia komt de kamer in. "Wat is hier aan de hand"lacht ze. "We zijn een jaar hier weg. "Zegt lex. De woede in zijn stem borrelt weer langzaam op. Ik sla mijn armen om hem heen en druk een kus op zijn lippen. Hij ontspant wat. "Wat?! Waar gaan jullie 2 heen. Een huwelijkreis van een jaar is wel erg lang"lacht ze. "Nee O. We moeten van de maangodin naar een speciale school omdat we onze weerwolvenschool diploma niet hebben."zucht ik. "Maar zijn jullie dan niet bij elkaar"vraagt olivia verbaasd. "Nee we moeten zwlfs met het vliegtuig naar onze eigen school. We gaan morgen al"gromt lex. Ik ga met mijn handen door zijn haren en trek hem naar me toe. Hij legt zijn hoofd in mijn nek en ademt mijn geur een paar keer in. "Nee nee nee"zegt O en staat op. "Meekomen. Wij gaan naar die maangodin van jullie. Een jaar met die 2 sukkels van daan en brady overleef ik niet."zegt ze en trekt ons overeind. Nou maar hopen dat de maangodin is om te praten.

Heyy mensjes,
vergeet niet te stemmen. Tips en ideeën zijn altijd welkom. Laat weten wat je ervan vond.

Groetjes roos