Forever Together

hoofdstuk 46

{Scarlett pov.}

"Lex!"roept Olivia die de kamer inrent. Ik lach en loop achter haar aan met Sepp naar binnen. "Ahh O niet zo gillen"zegt Lex met een moeilijk gezicht. Olivia geeft hem een knuffel. "Uhuhrmm"hoest ik een beetje ongemakkelijk. "Ohja"grinnikt Olivia en laat Lex los. "Kom hier"zegt Lex en spreid zijn armen voor me. Olivia gebaard glimlachend dat ik Sepp aan haar kan geven. Ik glimlach en geef hem aan haar. Hij lacht vrolijk. Ik grinnik en loop naar Lex toe. "Heey babe"glimlacht hij nog steeds wat zwak maar hij ziet er al wel beter uit. "Heyy handsome"glimlach ik en kruip in zijn armen. Hij probeeert een kus op mijn haren te drukken maar hij heeft last van zijn hoofd waardoor het hem niet helemaal lukt. Ik grinnik en kruip iets omhoog. Hij glimlacht en drukt nu wel een kus op mijn haren zonder enige moeite. Ik draai me om en ga op mijn buik op hem liggen. Hij legt zijn handen op mijn heupen. Ik druk mijn lippen zacht op die van hem. hij glimlacht in onze kus en laat onze voorhoofden dan tegen elkaar aansteunen. "Meneer Waters?" Hoor ik een mannenstem zeggen. Lex gromt zacht. Ik grinnik en ga van hem af. Als ik sta weet Lex mijn pols te pakken en hij trekt me weer op bed. Ik plof op de ran van het bed neer. Lex glimlacht tevreden. Ik schud lachend mijn hoofd. "Meneer heeft u nog last van uw hoofd of iets anders?"vraagt de arts. Lex knikt langzaam. "De plek waar de schotwond zit en daarom heen en hoofdpijn"zegt Lex. De arts knikt en schrijft het op een papiertje dat op zijn klembord zit vastgeklemd. "Waarom geneest hij zo langzaam. Ik bedoel als maangod zou hij sneller moeten genezen toch?"vraag ik aan de arts. "Ja klopt. Maar hij is niet met een gewone kogel geraakt. Dit was een zilveren kogel met een heel giftig middel waar elk andere wolf meteen dood van zou zijn gegaan. Maar uw man is sterk. "Legt hij uit. "Vieze vuile klootzak"bromt Lex. Ik kijk hem aan. Hij vloekt in zichzelf. "Pardon?"vraagt de arts. "Ow ik had het niet tegen u. Ik ben geraakt door mijn oom die eigenlijk op haar wou schieten"zegt Lex. Ik sla mijn ogen neer. Lex ziet het. "Scar kom"zegt hij en gebaart voor een knuffel. Ik kruip naast hem in bed en leg mijn hoofd op zijn schouder. "Ik zal nog een pijnstiller halen"zegt de arts en loopt dan de kamer uit. "Heb je nog iets van Henk gehoord?"vraagt Lex. Ik denk aan het teloontje wat ik eerder vandaag met Henk had. Zal ik het Lex vertellen? Nee ik wil niet dat hij zich nu zorgen gaat maken. "Nee"zeg ik en druk een kus op zijn wang. Hij glimlacht. "En nu even onderwerp veranderen. Waar is die kleine?"zegt Lex grijnzend. Ik grinnik. Olivia komt glimlachend naar ons toelopen. Zeg geeft Sepp aan Lex."veel plezier jullie 3. Ik ga naar huis toe. Lex wel snel weer beter worden he" lacht Olivia. "Ja"lacht Lex. "Doei O"roep ik. "Doei Scar"grinnikt ze en loopt de kamer uit. Sepp lacht vrolijk en prikt met zijn kleine handjes wat in Lex zijn wang. Ik grinnik. "Hee kleine"lacht Lex. Sepp spartelt vrolijk heen en weer. "Hij zei net papa toen ik het over jou had"glimlach ik. "Echt?!"zegt Lex verbaasd en trots tegelijkertijd. Ik knik. "Begin jij met praten"grinnikt Lex. Sepp probeert lachend in Lex zijn neus te knijpen. Ik begin te lachen terwijl Lex Sepp zijn hand van zijn gezicht haalt.  "Heeft ie ook al mama gezegd?"vraagt Lex. Ik schud mijn hoofd. "Nope alleen papa"grinnik ik. "Mama, papa"zegt hij en wijst van mij naar hem toe. Sepp klapt vrolijk in zijn handjes. Lex zegt het nog een keer. "Mama, papa"zegt Sepp vrolijk met zijn babystemmetje. Ik kijk hem met grote ogen aan. Lex kijkt hem trots aan en drukt een kus op mijn slaap. "Precies"glimlacht Lex en legt Sepp tussen ons in. Ik sluit mijn ogen genietend.

Heyy mensjes,
Laat weten wat jullie ervan vonden. Vergeet niet te stemmen. Tips en ideeën zijn altijd welkom.

Groetjes roos