hoofdstuk 36

1.3K 88 16
                                    

{Scarlett pov.}

"Hmm ik houd van chocolade taart"mompelt Olivia terwijl ze een hap van haar stukje neemt. Ik grinnik. "Ik ook"zeg ik. Ik neem een hap van mijn stuk en sluit even genietend mijn ogen. "Hmm is er ook nog wat voor mij over"hoor ik lex zeggen die de keuken in komt lopen. Hij drukt een kus op mijn wang en snijdt een stuk taart af en legt het op een bordje. "Ik neem deze mee naar mijn kantoor"zegt hij grinnikend. "Vreetbeer"mompelt Olivia. Ik lach en knik instemmend. Ze grinnikt. "Je moet een keer allerlei taarten maken en dan voor zijn neus zetten. En zeggen dat hij ervan af moet blijven. Ik zweer het. Dat lukt hem nooit!"lacht ze. "Dat denk ik ook niet nee. Maar het is wel leuk om een keer uit te proberen. Dan mogen alleen wij er van eten en hij moet kijken"grinnik ik. "Deal"lacht ze en neemt nog een hap van haar taart.

Olivia en ik waren een film aan het kijken. Letters to julliet. Tot dat ik misselijk werd. Ik sta op en loop snel naar de wc toe. Ik kots alles uit. Leuk joh zwanger zijn... Ik spoel snel door en wil weer terug lopen. Dat gaat alleen niet helemaal goed. Ik krijg stekende pijn in mijn buik. Ik glij uit en ik val op de grond. Auhww. Dat doet echt pijn. Ik raak met mijn hoofd flink de grond. Alles begint een beetje zwart te worden. "Scar?"hoor ik Olivia zeggen terwijl ik haar de gang in zie lopen. Als ze mij ziet snelt ze naar me toe. Alles wordt nog zwarter. "Buik. Pijn. Uitgegleden"weet ik uit te brengen. Ik trek een pijnlijk gezicht als er een steek door mijn buik gaat. Ik voel me steeds zwakker worden. Alles wordt nog zwarter. "LEX!!!"roept Olivia in paniek en pakt snel haar telefoon. "Ik bel net 112"zegt Olivia als Lex de gang in komt. Ik zie hem nog net bezorgd naar mij toe stormen als alles helemaal zwart wordt. Hopelijk gaat er dit keer niks fout.

"Gefeliciteerd."zegt de arts. Hij geeft de baby aan Lex. Ons kindje. Ik glimlach. Lex kijkt er vol liefde naar. "Sepp"glimlacht hij naar mij. Ik glimlach terug. Ik zal het even snel uitleggen. Toen ik bewusteloos naar het ziekenhuis werd gebracht hebben ze me hier weer bij bewustzijn gekregen. Ik moest bevallen en dat is toen gebeurd. Sepp. Een kleine Lex. Een onbewuste glimlach ontstaat op mijn gezicht. "Hier"zegt Lex en geeft hem aan mij. Zodra Lex hem los laat huilt hij zacht, maar zodra hij weer in mijn armen ligt is het goed. Ik grinnik en glimlach. Wauw hij is zo klein. Goeie opmerking Scar. Dat zijn de meeste babies. Lex komt naast mij staan. "Hij heeft jouw bruine ogen"glimlach ik. Lex drukt een kus op mijn lippen. "En jou lippen"glimlacht hij. Ik kijk naar Sepp. Onze kleine pup is er.

Ik mocht naar huis. Dus ja hier ben ik. Ik lig in bed. Ik moest uit rusten. Lex loopt glimlachend rond met Sepp in zijn armen. Je kan het geluk in Lex zijn ogen aflezen. De deur gaat open. Pap en mam komen binnen lopen. Zodra mam Lex en Sepp ziet slaat ze haar handen voor haar mond. Ik grinnik. Pap glimlacht naar mij en steekt zijn duim op. Ik grinnik.  "Mam. Pap. Dit is Sepp."zeg ik. "Wat een knapperd"grinnikt mam."Hee en ik dan"lacht pap. "Ja ja jij bent dalijk weer aan de beurt"wuift ze het weg. Ik grinnik en schid lachend mijn hoofd. Lex geeft Sepp aan mam. Ze glimlacht en wiegt hem zachtjes heen en weer. Lex komt naast mij op bed liggen en drukt een kus op mijn wang. Ik glimlach en gaap een keer. Ik ben eigenlijk best wel moe. "Je mag wel slapen. Ik let wel op hem"zegt hij lief. Ik knik en sluit mijn ogen. "Slaap lekker babe"hoor ik Lex zeggen en hij drukt een kus op mijn haar. "Wij gaan wel naar beneden toe"hoor ik Lex zeggen en niet veel later gaat de deur van de slaapkamer dicht. Ik val in een diepe slaap en droom over Lex en Sepp. Mijn 2 jongens. Ik kan absoluut voor geen betere droom wensen.

Heyy mensjes,
Sepp is er😊. Laat weten wat je ervan vond. Vergeet niet te stemmen. Tips en ideeën zijn altijd welkom.

Groetjes roos

Forever TogetherWhere stories live. Discover now