hoofdstuk 24

1.1K 92 24
                                    

{Scarlett pov.}

We staan voor het altaar. Olivia kijkt er met grote ogen naar het altaar. Lex slaat een arm om mij heen. We leggen allebei onze hand erop. Alles wordt verlicht en de maangodin komt tevoorschijn. Olivia staart naar haar. Ik grinnik en stoot haar aan. "Ahh lex en scar ik had jullie al verwacht"vertelt ze. "Euhh mevrouw de Maangodin. Ik laat hun dus echt geen jaar ergens gaan studeren"zegt Olivia er tussendoor. "Ohw hallo. Jullie hebben het dus al gehoord. Het spijt me maar het kan niet anders. Jullie moeten je krachten los van elkaar leren te gebruiken en dat kan alleen op die 2 scholen. Omdat de krachten los van elkaar ontwikkelt moeten worden kunnen jullie niet naar dezelfde school"zegt ze. "Maar een jaar!!"roept olivia. "Sla niet zo'n toon aan"zegt de Maangodin. "Ohww dat doe ik wel en anders koop ik je gewoon om met chocolade."zegt Olivia vastbesloten. Ik grinnik. "Ik eet niet. Ik ben een godin"zegt de Maangodin. "Ohw"mompelt Olivia. "Luister ik kan echt geen jaar zonder dit kleintje hier"zegt Lex en drukt een kus op mijn wang. Ik glimlach en leun tegen zijn arm aan. "En ik niet zonder hem"zucht ik. "Dat snap ik maar het spijt me ik kan er niks anders van maken"vertelt ze. Ik zucht en haal mijn hand van het altaar dit heeft geen zin. Lex doet hetzelfde. Ik draai me om. Olivia staat met tranen in haar ogen. "Ik wil jullie gaan jaar kwijt" snikt ze. Ik trek haar in een knuffel. "Het komt wel goed"praat ik meer mezelf in als Olivia. Ze snikt maar knikt langzaam.

We zijn weer terug bij de pack. Lex en ik lopen naar de slaapkamer. Ik ga op bed zitten. Lex loopt ijsberend door de kamer en haalt zijn handen door zijn haar. Ik leg mijn handen in mijn handen en zucht diep. Ik hoor een luide knal. Er zit een gat in de kledingkast. Lex heeft erop geslagen. Hij staat met zijn rug naar me toe maar ik zie zijn schouders schokkende bewegingen maken. Ik loop naar hem toe. Ik sla mijn armen van achter om hem heen. Hij draait zich langzaam om. Zijn ogen zien rood van de tranen. Ik veeg de tranen met mijn duimen weg. Ik glimlach voorzicgtig. "Ik wil jou niet kwijt. Wie weet zit er op die school wel een leukere jongen."zegt hij. "Hee"zeg ik verbaasd. Ik pak zijn rechterhand vast en laat hem de ring zien. Dan laat ik mijn ring zien. "We zijn getrouwd he"grinnik ik en druk een kus op zijn lippen. "Alsjeblieft doe niks geks"mompelt hij en legt zijn hoofd in mijn nekholte. Hij neemt mijn geur een keer in zich op en ontspant zich wat. "Ik hou van je"zeg ik en kijk hem glimlachend aan. "Ik ook van jou"glimlacht hij terug en plant een kus op mijn voorhoofd en trekt me in een stevige knuffel. Ik grinnik en sla mijn armen om hem heen. "We moeten onze koffers pakken"zucht ik. Lex zucht ook en knikt. Hij laat me los. Ik pak 2 koffers van onder het bed vandaan.

Ik loop naar de kledingkast en begin met kleding te pakken. Ik voel Lex zijn armen om mijn middel. Hij haalt een plukje haar uit mijn nek en hij drukt een spoor van kusjes van mijn schouder naar mijn wang. Ik sluit genietend mijn ogen. Ik pak mijn kleren. Ik draai me om naar Lex en druk een kus op zijn lippen. Ik gooi mijn spullen in de koffer. Het kan wel zijn dat mensen altijd zeggen dat meiden dingen op kunnen vouwen... Laat ik het zo zeggen als er een prijs was voor de meest slechtst opvouwende persoon op aarde was. Ik zou ze elk jaar winnen...😅.Ik pak de foto uit mijn nachtkastje van mijn ouders. Ik stop hem ook in de kist. Dan pak ik DE foto van mij en Lex.  Hij gritst de foto uit mijn handen. "Die neem ik mee"grijnst hij. "Nee ikkuh"zeur ik terwijl hij hem boven zijn hoofd houd. Ik spring en probeer hem te pakken maar het lukt niet. "Neem jij hem maar mee Babe. Als bewijs dat je de mijne bent. Daarom krijg je ook dit."zegt hij. Hij geeft me de foto en haalt iets achter zijn rug vandaan. Het is zijn zwarte hoodie. Niet die van 'KING' maar een andere. "Deze was van mij maar voor jou heb ik er iets op laten zetten"zegt hij. Hij draait het shirt om. Op de kant van de rug staat met koeienletters 'My boyfriend gave me this hoodie' ik glimlach en druk een kus op zijn lippen. Hoe ga ik het komende jaar overleven...

Heyy mensjes,
Laat weten wat je ervan vond. Vergeet niet te stemmen. Tips en ideeën zijn altijd welkom.

Groetjes roos

Forever TogetherWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu