CINDERELLA’S POV
AAAAAAAAAAAAAHHHHHHH!!!!!!!
Sigaw lang ako ng sigaw sa isip ko..
AAAAAAAAAAAAAHHHHHHH!!!!!!!
Eh sino ba kasing di mapapasigaw eh sobra akong kinikilig dito
>///< PUSSSSSSSSSAAAA LAAAAANNNG!
AAAAAAAAAAAAAHHHHHHH!!!!!!!
EH paano ba naman kasi! Hinalikan niya ako sa pisngi eh! Pambawi daw duon sa ginawa niyang pagliligtas sa akin at pagpapakain.. >////<
“AAAAAAAAAAAAAHHHHHHH!!!!!!”
Di ko na talaga mapigilang di mapatili...
^O^
“SINONG KALABAN? O__O SINONG KALABAN?! !”
O___O
Nashock naman ako ng biglang bumukas ang pinto at nakita kong nagsisigaw-sigaw si kuya papasok sa kwarto ko..
“Pffffft-HAHAHAHAHAHAHA! A-anong pinagsasabi mong kalaban kuya? HAHAHA! N-nakakatawa ka! Kung nakikita mo lang mukha mo ngayon kuya, matatawa ka talaga. HAHAHAHAHAHAHAHA!”
*BOK!*
=__________=
“ARAY NAMAN KUYAAAA!”
Batukan ba ako? =________=
“EH! BAKIT KA KASI SUMISIGAW DIYAN?!”
“EH! Basta! HAHAH! Kuya talaga, PRANING!”
YOU ARE READING
The Runaway Prince**
Teen FictionNung nagpakalayo-layo ako sa aking pamilya.. Napadpad ang puso ko sa kanya. Sa piling niya, natuto akong maging masaya, tumayo sa sarili kong mga paa at maging masaktan.. Di ko alam kung bakit. kahit sandali pa lang kaming magkakilala.. Nahulog na a...
