CINDERELLA’S POV
Nandito ako ngayon sa may garden namin.. Nagdidilig ng mga halaman..
Ambait ko no? Love ko kasi ang mga plants..
Sabi nga ni Ma’am Oreiro, TLE teacher ko nung 4th year ako, kelangan daw nating alagaan ang mga plants.. Kase, they supply oxygen and breathes in pollutants. Didiligan daw natin ito always early in the morning or late in the afternoon dahil open daw ang mga stomatas nito..
Tssss.. Alam niyo ba yung pinagsasabi ko rito? Oh ayan! Kahit papano, naging educational ang storyang toh ^__^
Si Kuya, nasa kanyang kwarto .. Aalis ata sila ni Ate Fries.. Kaya ayun! Wagas kung magpapogi.. Si Prince, naglakwatsa. Eh yun naman talaga gawain nun! Ang maglakwatsa.. Si AJ, ewan? Di ko pa nakikita..
Infairness kay AJ, ang saya niyang kausap :) Nawala nga yung lagnat ko.. Tawa lang kami ng tawa.. Pinasok na nga kami ni Kuya sa loob ng kwarto ko.. Kesyo daw hatinggabi na, kesyo daw, magigising ang mga kapitbahay.. kesyo daw ganito, kesyo daw ganyan.. Tss.. si kuya talaga >.<
Napatingin naman ako sa labas ng may huminto na taxi.. Sakay pala nun eh si Ate Fries..
At..
At..
^_^ may kasama siyang isang cuteeeeeeeeeeeeeee na batang babae ^_^
“Hi Cindi! Uy! Ang ganda-ganda mo na! May nanliligaw na ba sa’yo? Sigurado ako meron.. Oh ano? Meron na talaga no? Haha..”
“>///< Ate naman! Haha.. Takot nalang nila kay kuya noh! Ikaw nga jan ate eh, mas lalong gumanda.. Ayiee! Inaaway ka ba ni kuya? Lagot talaga yun sa akin! HAHAH..”
“HAHA! Hindi ah! Ikaw talaga!”
YOU ARE READING
The Runaway Prince**
Teen FictionNung nagpakalayo-layo ako sa aking pamilya.. Napadpad ang puso ko sa kanya. Sa piling niya, natuto akong maging masaya, tumayo sa sarili kong mga paa at maging masaktan.. Di ko alam kung bakit. kahit sandali pa lang kaming magkakilala.. Nahulog na a...
