Monstrous Academy 2: Chasing the bad girl [EDITED]

Chapter Thirty one

31: Finding the traitor.
-

What the fuck?! Awtomatiko ko na lang na naibuga ang iniinom ko dahil sa sinabi niyang iyon.

“What the hell, Zero?!” Sigaw ko ngunit tipid siyang natawa.

“I’m just kidding.” Aniya at saka yumuko habang nakasara ang mga kamao niya. Nagsalubong ang kilay ko dahil doon.

“Humarap ka nga sa ‘kin. Anong problema? You’re acting really weird, nag-away ba kayo ni Aki?” Tanong ko. Tumingala naman siya at saka binaling sa akin ang tingin.

“Hindi kami nag-away, it’s just that... Nahihirapan na ako.”

“Nahihirapan saan? Kanina ka pa nagsasalita ng kung ano-ano. Kanina nag-sorry ka ng walang dahilan, what’s the problem?” Tanong ko. Tumayo naman siya at saka naupo rito sa kama katabi ko.

“Nothing, matulog ka na.” Ginulo niya pa ang buhok ko habang nakangiti. Nag-iba talaga ang aura niya. Ano bang nangyayari sa kanya?

“It’s still early, hindi pa ako makakatulog.” Sabi ko at saka sumandal sa headboard ng kama.

“Just tell me what’s the problem. I’m all ears.” Tinignan ko lang ang likuran niya at hinintay siyang magsalita pero wala siyang kahit anong sinabi kaya binato ko siya ng unan.

“Aray ah!” Reklamo niya sabay bato sa akin noon pabalik. Napipikon na ako sa lalaking ‘to kanina pa. Tumayo ako at hinampas siya ng malakas sa ulo. Tumayo rin naman siya at kumuha pa ng isang unan para hampasin din ako.

“Napaka-ungentleman mo!” Sigaw ko.

“Napaka-amazona mo naman!” Sigaw niya at masyado na yatang malakas ang pagkahahampas ko dahil bumulagta siya sa kama habang nakapikit.

“Hey! Zero, wake up!” Sinampal sampal ko ng mahina ang pisngi niya para magising.

“Zero, stop joking around.” Inangat ko ang talukap niya at saka hinipan ang mata niya pero hindi pa rin talaga siya gumagalaw.

“Zerㅡ” Bigla siyang dumilat at itinulak ako, dahilan para mapahiga ako. Nanlaki naman ang mata ko nang makitang nasa ibabaw ko na siya. What the hell?!!

“Kinabahan ka ‘no?” Natatawang tanong niya pero hindi ako nakakibo. Pakiramdam ko ay sasabog na sa pula ang mukha ko. Wala akong ideya kung anong ekspresyon mayroon ako sa mga oras na ‘to.

“You really think it’s funny? Susuntukin talaga kita nang tuluyan kang mawalan ng malay.” Inirapan ko siya at saka itinulak. Naupo ako at sumandal naman siya sa headboard habang nakangiti sa akin.

“Nakaka-miss kang makasama.” Fuck! Ayan na naman siya sa mga weirdong pananalita niya. What’s his deal this time? But well...

“Yeah. I miss this, too. So tell me, anong feeling ng ma-in love? Kwentuhan mo naman ako.” Sabi ko at saka sumandal din sa headboard.

“Mahirap na masaya. Mahirap kasi hindi ko masabi ‘yong mga gusto kong sabihin, hindi ko maipakita kung gaano ko siya kamahal pero masaya pa rin dahil kahit papaano... Nakakasama ko siya.” Nilingon ko siya at saka hinampas ng mahina.

“Bakit hindi mo masabi? Lagi mo namang nakakasama si Akira. Tch! Mahina.”

“Kung alam mo lang.” Naiiling niyang sabi bago ako nilingon.

“You’re really weird.” Tinawanan niya na lang ang sinabi ko and just like thatㅡpareho kaming natahimik.

Zero’s POV

Parang may mabigat na bakal ang nakapatong sa dibdib ko. Dahan-dahan kong minulat ang mga mata ko at nakitang mahimbing na natutulog si Erin habang nakayakap sa akin. Napangiti lang ako habang pinagmamasdan siya.