Monstrous Academy 2: Chasing the bad girl [EDITED]

Chapter Eleven

11: Sudden attack.
-

Weeks had passed and so far, everything’s fine. Medyo nakakasanayan ko na rin ang pagiging friendly although hindi pa rin talaga nawawala ang pagiging insolent sa dugo ko.

“Matagal pa ba? Ano ba kanina pa tayo nandito.” Reklamo ko kay Chloe. Paano ba naman, kanina pa kami nandito sa court, 10 minutes daw mag-uumpisa na iyong game but hell. 20 minutes na ang nakalipas pero nandito pa rin kami sa bleachers at nakatunganga.

“Sweetie naman, chill ka lang.” Agad kong sinamaan ng tingin si Kevin nang sabihin niya iyon. I really find him annoying, simula noong tinulungan ko siya sa pang bubully sa kanya ni Jester ay pinipilit na niyang girlfriend niya ako. Seriously? I want to punch him right now. Paano siya naging keen sa lagay na ‘yon?! Dapat hinayaan ko na lang siyang bullyhin ni Jester kung alam ko lang na magkakaganto siya.

“Do you want me to send you straight to hell?” Tanong ko at agad siyang tumingin sa ibang direksyon at kinausap si Akira. Napailing na lamang ako.

“Kyaaaah!”

“Ayan na.”

Sigaw ng mga kababaihan nang pumunta na sa court ang mga nag-try out. Ganito raw kasi ang rules sa basketball team, sabi ni Chloe ay maglalaban ang mga nag-try out, kung sinong team ang nanalo, sila ang makakapasok sa team pero kapag natalo silaㅡNganga.

And the big question is bakit nandito kami. Isa lang naman ang sagot doon, nandito kasi iyong lima at bilang bestfriend ni Xian, I need to support him. Ang ipinagtataka ko lang ay kinikilig si Akira at gano’n din Chloe. Mukhang fan pa yata sila ng lima, tskㅡthere’s really something strange about them.

“May gusto ba kayo sa mga players?” Tanong ko at sabay silang umiling kaya naman ibinaling ko na lang ang atensyon sa ibaba.

Kinawayan ako ni Xian at ngumiti lang ako ng tipid. Maya-maya lang ay nag-tip off na at napunta ‘yong bola sa team nila. Matangkad si Xian kaya hindi na ako nagtaka kung nakuha niya iyong bola. Pinasa niya iyon kay Alex at mabilis na shinoot ‘yon. Pumalakpak lang ako, nami-miss ko na rin maglaro.

“Ganbare!” Sigaw ni Akira nang mapunta kay Zero ‘yong bola. Agad akong napalingon sa kanya dahil doon. Ngayon ko lang siya narinig magsalita ng Nihongo, mabuti na lang I’m not that dumb para hindi maintindihan ang isinigaw niya. If I’m not mistaken, ‘do your best’ ang ibig sabihin noon. Madalas kong marinig 'yon sa mga anime na pinapanuod ko.

Ilang minuto ang lumipas at natapos ang first half. Lamang ng 6 points ang mga kabilang team. Hindi na rin ako mapakali rito kaya bumaba ako at nagpunta sa bench nila Xian, masyadong maingay sa bleachers, nakakairita. Karamihan kasi ng nanunuod ay babae.

“Anong ginagawa mo rito?” Masungit na tanong ni Zero habang nagpupunas ng pawis gamit ang jersey niya. Sumilip tuloy ang abs niya, saglit pa akong napatingin doon ngunit inangat din agad ang tingin sa kanya.

“Pake mo?” Tinaas ko ang kaliwang kilay ko at saka binaling ang atensyon sa apat na nakaupo.

“Dito ako mauupo. Okay lang?” Tanong ko at tumango agad si Alex. Hinawakan niya ‘yong palapulsuhan ko at saka hinatak para maupo ako sa bench.

“That Kevin guy, pinanindigan na niya talaga ang pagbuntot sa ‘yo, ah?” Mapangasar na sabi ni Jester at napairap na lang ako nang makitang pababa ngayon ng bleachers si Kevin kasama sila Akira at Chloe. Tumabi rin sila sa akin dito sa bench at wala na akong nagawa. Seriously?

“Sweetie. Bakit mo kami iniwan?” Tanong ni Kevin and I just gave him a death glare. Pilit namang pinipigilan ni Jester ang tawa niya kaya tinignan ko rin siya ng masama but the weird thing is..