Trouble Ψ Wildest Dreams //DÜZENLENİYOR

Chapter 7

Bölüm 7: The Last Time

Bölüm şarkısı: The Last Time- Taylor Swift ft. Gary Lightbody 

☁☁☁

Derin nefesler alıp verirken yanıma takım elbise giymiş müdürümüz geldiğinde gözlerinden ne kadar kızgın olduğunu anlamak zor değildi. Gözlerinden resmen ateşler fışkırıyordu ve bana onu tekrar aramamı söylüyordu. Arıyordum fakat açmıyordu işte!

Tüm bir hafta boyunca usanmadan prova yaptığımız, o kadar yazmak için canımızı dişimize taktığımız şarkıyı söyleyeceğimiz gün gelmiyordu ve müdürden daha çok benim sinirli olmam gerekiyordu belki de.

Oysaki bugün o kadar hazırlanmıştım. Krem rengi , dizimin hemen üstünde, eteği kabarık bir elbise giymiş, az topuklu ayakkabılar almış, pembe parlatıcı sürmüş, saçlarımı ise uçlarından kestirmiş ve daha düzenli bir hale sokmuştum. Peki ne için, aptal kafam her ne kadar inkar etse de  Harry için.

Ben...Belki de bir adım atmak istemiştim. Jessica ile geçen hafta ayrılmışlardı ve ben Harry'nin teselliye ihtiyacı olduğunu düşünürken o çok mutlu görünüyordu. Bunun bizim için bir şans olduğunu düşünmüştüm çünkü biz yakın arkadaşlardık ve ilk sevgilim için iyi bir adaydı. Tabi beni yarı yolda bırakmıyor olsaydı.

Aptalım.

Şimdi beş dakika  sahneye çıkmamıza fakat o yok.

"Pekala madem kaprisli solistimiz yok, Daniel sahneye geç hemen." Dan, başını salladı ve hemen geçti. Zaten bir yedek olarak Harry'nin gelmemesine çok sevinmişti.

Şarkıyı Dan piyano ile çalmaya başladığında derin bir nefes aldım ve Dan söylemeye başladı. Hayal kırıklığı vücuduma batarken sıra bana geldiğinde ona eşlik ettim.

"and right before your eyes,
I'm breaking, no past
No reasons why,
Just you and me...."

Araya tekrar melodi girdiğinde, gözlerim koltuklarda oturan Abigail'e kaydığında gülümsedim. Daha da arkalara kaydığında Harry'i görmemle hemen gözlerimi kaçırmam gerekirken, tam tersine dik dik ona bakarken kendi kısmımı söyledim. Yine yapmıştı yapacağını. Beni ilk kez şarkı söylerken izlediği günü hatırladığımda belki de onun yeri sahne değildir diye düşündüm.

"You find yourself at my door,
Just like all those times before,
You wear your best apology,
But I was there to watch you leave..."

Şarkı bitmek üzere olduğunda aynı Mrs. R'nin dediği gibi Dan ile gözlerimizin içine bakarak söyledik şarkıyı. Şu anda onun yerinde o değil, Harry olmalıydı. Burada olmalıydı, izleyen değil. Ya da olmamalı mıydı?

~

Kuliste saçlarımı at kuyruğu yaparken, bir yandan da az önce olanları düşünüyordum. Dan ile şarkımız (!) bittikten sonra sahneden ayrılmamış ve solo şarkı olarak seçtiğim The  Moment I Knew'u söylemiştim. Aslında iki seçeneğim vardı ya yine kendi yazdığım şarkı olan The Story of Us'u ya da The Moment I Knew'u söyleyecektim. Belki de Harry'e mesaj olsun diye TMIK'u seçmiştim...

Makyajımı da temizledikten sonra rahatlamıştım. Şimdi kokteyl vardı. Kapım açıldığında şaşkınlıkla oraya döndüm ve Harry'i gördüğümde kaşlarım çatıldı.

"Senin ne işin var burada?"

"Bana kızgınsın."

"Yoo, hatta teşekkür edeceğim şimdi." Diye dalga geçtim.

Bana yaklaşmaya çalıştığında "Uzak dur." Diye mırıldandım ve devam ettim. "Ben bugün düşündüm ki belki..." Diyeceğim şeyden vazgeçtim, bilsin istemedim. "...belki de iyi bir takım olmuşuzdur. Ama sen ne yaptın? Beni yarı yolda bıraktın."

"Taylor---"

"Orada sen olmalıydın, Dan değil!" Diye sözünü kestim.

"Büyükannem hastalanmıştı Taylor." Dedi gözlerini kaçırarak. Bir an pişman oldum dediklerimden fakat yine de haber vermeliydi.

"Özür dilerim Harry ama haber vermeliydin." Diye mırıldandım. Yanıma gelip ellerimi ellerinin içine aldığında, eğdiğim başımı kaldırdım ve gözlerinin içine baktım.

"Taylor...Bana bir şans ver, bunu seni severek telafi edebilirim."

Derin bir nefes aldım. İkimizin de aynı şeyi düşünmüş olma olasılığı neydi? Aslında karşıma geçmiş ve beni sevmek istediğini söylerken bunun olasılık tarafı olmadığını ve çoktan gerçekleşmiş olduğunu gördüm. Gözlerinin içinde kendimi gördüm ve isteklerimi hatırladım.

"Sana şans verirsem bu sefer de geç kalmayacaksın değil mi?" dedim gülerek. Gülümsemesi yüzüne yayıldı ve ardından çocuksu bir heyecanla doğruldu.

"Kutlama kokteyline gitmesek?"

"Arkadaşlarım çok hazırlık yaptı Harry. Burada bulunmaktan daha iyi bir seçeneğimiz var mı?"

"Her zaman daha iyisi vardır." derken beni sürüklemeye başlamıştı bile.