Blame Me Once

BMO 30: hand

UNEDITED/ lagi kaya masanay na...

no show pa mga prof today, kaya i prepared this chapter instead...

maraming salamat sa mga nagcomment last chapter, kahit pinaiyak ko kayo, natutuwa ako, pero amy isang eksena pa after this....

Chapter thirty: HAND

Hindi nya na nakaya ang eksenang iyon...Sapo ang bibig, gusto nyang masuka, pero hinang hina sayng maglakad, nonetheless pinilit nyang tumakbo at magpunta sa pinakamalapit na restroom...

Ayaw nyang gumawa ng eksena, ayaw nyang makita sya ni Jett in that state..

Ayaw nyang itanggi sya nito sa harap ng tao...

Ayaw nyang magdiwang pa lalo si Amanda sa kanyang kalagayan...

Hinawi nya ang mga taong nakakasalubong, alam nyang naiinis ang mga ito, sino naman ang hindi, pero hindi nay un mahalaga sa nagyon. Kailangan nyang mailabas ang lahat ng sama ng loob nya nagyon sa pamamagitan ng pagsuka..tumungo sya sa cubicle, hindi nya na naisara ang pinto, at doon sinuka nya ang lahat ng sama ng lood. Ang buhok nya gulo-gulo, pawis na pawis na rin sya, di na rin nakaligtas sa kanyang pandinig ang mga pang aalipusta ng mga nandidiring babaeng kapwa nasa loob..

Hindi naman na sya umaasa sa mga ito, kahit man sya nandidiri sa kanyang kalagayan...

Hilong hilo na rin sya, kahit man sya nababahuan sa kanyang nilalabas...matagal say dun nakasubsub ang mukha , kahit ang mabangong amoy ng banyo ay nagpapalala pa sa di magandang ikot ng kanyang sikmura...

"Okay ka lang ba iha?" ilang minute rin ang lumipas ng may isang matanda ang maawa sa kanya, hinahagod nito ang kanyang likod...

Gusto nya lalong maiyak, sa unang pagkakataon, may taong nagtanong sa kanya kung okay lang ba sya, maliban kay Luke...Kahit hindi sya okay, pilit syang ngumiti dito, maamo ang mukha ng ginang,,

"Apo akin na yang tubig," lumingon ito at Doon nasilip nya ang isang batang babaeng nasa limang taon ang gulang, nakadamit ito ng pink, nginitian nya ito, mukha din kasi itong nagaalala gaya ng kanyang lola...inabot naman nito yung hawak na bottled mineral water, binuksan yun ng ginang at inabot sa kanya...

"Sa salamat po," pumiyok pa sya pagkasabi noon, hindi na rin sya nasusuka, pero hilong hilo sya.. gusto nya nang umuwi sa bahay...nahihiya naman syang magpatulong sa mga ito...

"kaya mo na bang maglakad?" tanong muli ng ginang, pinilit nya kasing tumayo, pero nakapikit pa rin, kahit nahihiya, kumapit sya dito para alalayang lumabas....

Dahan dahan silang maglakad, finally ng makalabas na sila, para naman syang nabibingi sa ingay ng tao sa labas.. bakit kasi ang daming tao ngayon...

Sinikap nyang idilat muli ang mga mata...pero hindi nya na talaga kaya, umiikot na ang plaigid, para syang ilang ulit sumakay sa roller coaster tapos pinatayo sa gitna, habang bibilangan ng isang referee.. Sigaw ng ginang, iyak ng batang babae, at boses ng isang lalake ang mga huli nyang narinig bago sya tuluyang mawalan ng malay....

....................................

"Doctora, kumusta na po sya, hanggang ngayon di pa sya nagigising?"

"Cool ka lang Warren, parang hindi ka doctor," tumatawang sabi ng doctora

"hindi pa naman talaga ah, "

"pero malapit na....okay naman na sila,,stress lang sya masyado, sayang napakaganda pa naman pero looking at her parang mabigat ang pinagdadaanan nya saka mukha pa syang bata...her parents should know her condition,,," tumingin pa ulit ito sa lalakeng Warren ang pangalan..