Story Of My Life

Wazzup

Voel me zo dom nu. Bijna twee weken in deze relatie, en dit weekend hadden we al ruzie. Ik ben dit weekend naar hem geweest, we gingen op barbecue naar zijn nicht. Ok de schoonfamilie leren kennen spannend maar zag het zitten. Uiteindelijk een leuke avond gehad, maar een ding die me stoorde. Hij stond heel de avond buiten. Ok niet heel de avond, maar toch zeker de helft ervan, te roken. Uiteindelijk begon het me zo te irriteren dat ik gewoon mee ging naar buiten, niet omdat hij me meevroeg! Nee gewoon uit verveling omdat ik er anders toch maar alleen zat. Ik heb zelfs naar de tv zitten kijken alleen. Terwijl meneer mij soms wat kwam vergezellen voor een kleine 10 minuten. Gelukkig had ik al wat vodka op en werd ik niet boos op hem en ook zijn familie was er om mij bezig te houden. Gelukkig. Hij stopt met roken in september, samen met zijn moeder zullen ze samen stoppen. Ik hoop met heel mijn hart dat hij sterk genoeg is om het te doen. Terwijl mijn hoofd al alle hoop heeft opgegeven. Ik wil hem gewoon niet verliezen aan kanker, dat is al! Mijn bompa heeft keelkanker net overleefd ik wil niet dat mijn lief hetzelfde meemaakt. De volgende dag. Hij loopt al heel de dag lichtgeraakt rond. Na het eten gaan we naar boven naar zijn Kamer. Ik wil hem knuffelen en hij zegt: dat is typisch jij hé, altijd zo dicht bij mij liggen op mijn kant. Ik zeg :Aahn als het zo zit en leg mij op de uiterste linkerkant van zijn bed met mijn hoofd weg van hem en zwijg. Bae you mad? Vraagt hij waar ik ja op antwoorden en zeg hem dat ik gewoon wil knuffelen. Erna komt hij op mij liggen even denk ik dat hij het wil goedmaken, maar 2 seconden later laat hij een scheet op mij en ik duw hem weg. Ik voel mij zo slecht op dat moment. Ik blijf hem negeren op de hoop dat hij het zou proberen goed te maken. Maar enkele minuten later ligt meneer te slapen. Ik kookte bijna over van woede. Ik weet niet hoelang hij al lag te slapen maar ik besloot de wekker op mijn GSM te laten afgaan om hem wakker te krijgen. En dat doet hij, hij springt half recht en strekt zijn arm alsof hij zijn wekker wou afzetten. Ik duw het geluid terug af. Nog altijd geen reactie van hem. Hij zegt nog altijd niet, ik kan hem blijkbaar niets interesseren. Ik begin nu echt te koken en begin te chatten met een vriendin, ze stuurde pak gewoon je spullen en vertrek. Maar als ik dat deed was het gedaan, dat was ik zeker! Maar ik bleef daar niet liggen, dat kon ik niet langer aan. Ik stond recht en begon mijn kleren in mijn zak te steken, net als ik wil aanzetten hoor ik hem zeggen, naar waar ga je? Kan je toch niets schelen roep ik hem. Ik zag aan zijn gezicht dat hij verbaasd was. Ik loop de trap af en ga in de living zitten waar zijn moeder al zat. Zij had wel door dat er iets scheelde. Ze vroeg wat er was maar ik had geen zin om alles daar tegen haar uit te leggen dus ik zei dat hij me negeerde, moet ik hem eens wakker maken vroeg ze. Ik zei probeer maar. Ze komt terug even later en zegt dat mokken op elkaar niets helpt, maar ik wou dat hij naar beneden kwam, dat hij op zijn minst de moeite deed om dat bed uit te komen! Maar dat was valse hoop. Terwijl ik daar bijna lag te wenen in de zetel zat zijn moeder constant te zeggen dat ik naar boven moest gaan en met hem moest praten. Er gaat even voorbij terwijl ik naar tv kijk. Ik ga u toch niet naar boven moeten sleuren hé zegt ze. Ik vergeleek het gezaag van zijn moeder met de stilte boven en ging uiteindelijk toch maar terug naar zijn bed waar ik mij boos neer zette. Ik zei een paar woorden, weet niet meer wat juist en knuffelde hem gewoon. Dat was wat ik in het begin al wou. Enfin we gaan die namiddag nog zwemmen en genoten nog van de dag. We zijn nu dinsdag, en heb hem alleen over de middag gehoord, een stuk of 3 berichten. Hij zei dat hij ziek was, ok kan gebeuren misschien ligt hij al te slapen en kon hij niet smsn. Een goeiemorgen krijg ik maar soms van hem dus daar niets ongewoons. Ik kijk vanavond nog eens op tinder, ik dacht dat ik het al verwijderd had maar blijkbaar dus nog niet. Ik bekijk zijn profiel, laatste online, 9u geleden, rara wanneer had hij mij het laatst gesmst? Jep hetzelfde moment. Dus ik ben even belangrijk als zijn tinder? Excuseer? Waarom zit hij nog op tinder? Wat zoekt hij nog misschien? Hij heeft mij toch? Verdriet en pijn voel ik nu. Ik zal ook eens actief gaan zijn op tinder, eens zien hoe hij hem dan zal voelen. Ben ik paranoia? Ik ben een persoon die aandacht nodig heeft en da is meer dan 3 berichten op een dag! En zeker als je dan ook nog eens naar andere gasten gaat sturen. Waarom, waarom altijd ik?