Het is begonnen, het einde is in zicht, deze week myn eerste 3 praktische proeven gehad. Waarvan 1 gigantisch fout gelopen is. Totale chaos en paniek op dat moment. Mijn croissants waren helemaal verkeerd, totaal kapot, en dat was ik ook totaal kapot was ik er van. Ik moest me inhouden om niet te wenen als ik ze uit de oven zag komen. Genoeg daarover. Deze week nog 1 proef, mijn gip verdediging en een mondeling Frans. En... Een date!
Hem leren kennen op tinder nu al een week aan het snapchattn en, jua het klikt gwn. Hij is super cute, van brugge, houd van katten, verjaart exact een week na mij, ouders hebben hetzelfde beroep,... Ik zou kunnen blijven doorgaan. We hebben afgesproken, niet dat ik er de tijd voor heb maar komaan ik kan hem geen maand en een half laten wachten! Dinsdag na mijn verdediging in een afgelegen, rustig parkje. Want er stond nog niet genoeg druk op dinsdag. Dus het zit eindelijk goed met iemand, voel dat ik er klaar voor ben. En exact deze week denken alle mensen waar ik ooit de hoop van heb opgegeven, laat ik hem nog een aanspreken.
Mijn voormalige fuck buddy over zyn relatieproblemen, die gast van die ene date die uitdraaide op een pijpbeurt in de ondergrondse garage van het station. Waarin alleen hij genoot. Die gast van oostende die gewoon vrienden wil zijn. Maar het even druk heeft als my. Wesley die dacht dat ik zijn fuckbuddy ging worden. Die kinky gast (sorry jua surprise) die gast die trio zocht maar eigelyk wilt vreemdgaan met my omdat zyn vriend niet in dat soort seks is. Dan die kerel van superver,... Niet normaal met andere woorden. Ja dat klinkt misschien wat veel maarja wat kan ik zeggen, ik ben een sociaal mens. Ergens houd ik my voorbehouden voor myn crush. Maar dat kan dinsdag ook eindigen in een dikke fail dus probeer ik alle opties toch nog een beetje te houden. Binnen 3 weken zit ik in londen. Zou ik ervoor nog een relatie aangaan? Om dan in londen mij in te houden en misschien thuis te komen met een teleurstelling en een gebroken hart? Of vraag ik hem een maand te wachten, hang ik het zwijn uit in londen en kom thuis naar myn wachtende liefde. Euhh sprookjes bestaan niet! Precies gelijk dat hij een maand zal wachten op me. Wishful thinking. But hey let's give it a shot!
YOU ARE READING
Story Of My Life
Non-FictionHet begon allemaal op die bewuste dinsdag dat ik besloot mijn leven omver te gooien. Een nieuwe aanpak nieuwe ik. Eindelijk wie ik altijd al wou zijn, het perfecte leven in mijn ogen. Bleek het het omgekeerde te worden van hero tot zero (zo cliché)...
