"Sasakay ba tayo sa rides?" Tanong ko sakaniya nang malapit na kami sa pila papasok.
Sandali s'yang tumingin saakin at umiling-iling. "Ayaw ko. Baka masuka lang ako d'yan."
Tumango-tango na lang ako. "Alright."
Hindi ko na s'ya pinilit pa. Gaya nga ng sabi ko, kung saan s'ya... doon ako.
I positioned Koji in front of me so I could see him while we're in the line. I also supported his back because it's crowded. Baka mawala s'ya sa paningin ko, maliit pa naman.
Koji was cutely tiptoeing and peeking inside. He also looks up as the line moves slowly, there are so many lovely decorations that are entertaining. Manghang-mangha s'ya sa nakikita n'ya kahit pangalawang beses n'ya na ito rito.
Nagpalinga-linga kami nang makapasok. Maraming food stalls sa magkabilang side ng venue. At s'yempre, marami ring rides. Gusto ko sanang sumakay pero ayaw ni Koji. Ayaw ko naman s'yang iwan sa baba habang humihiyaw ako sa viking.
Karamihan sa mga tao ay nakapila sa mga rides, ang iba naman ay nakaupo lang sa gilid, kumakain. May mga kumukuha rin ng pictures. At ang mas mga malala, 'yung mga nakatayo na agad sa harapan ng stage para makakuha ng mas magandang pwesto.
Napansin kong nakatitig si Koji sa kabilang side habang nakahawak sa strap ng bag n'ya. Napatingin din ako sa direksyon na 'yon at hinanap kung saan s'ya nakatingin.
Napangiti na lang ako at nagpabalik-balik ang tingin sakaniya at sa mga game booths.
"Let's play?" Pag-aaya ko na ikinagulat n'ya. Sinulyapan n'ya ako at tumingin ulit sa perya, mukhang nagdadalawang isip pa.
I didn't wait for his response and quickly took his hand. Hinila ko s'ya papunta sa perya na himala namang hindi n'ya tinanggihan. Hapon pa naman kaya mas magandang maglaro muna, wala pa naman kaming panunuorin.
I looked around, unsure where to start playing. I suddenly noticed that Koji was no longer by my side; he was already in front of one of the game booths. He was holding onto the metal barrier that served as a boundary for the players.
Lumapit ako ro'n at tumayo sa likuran n'ya. Tinignan ko ang mga stuffed toys na nakasabit sa paligid ng game booth. May kapareho ro'n ang stuffed toy na inuwi ni Koji noong unang beses na pumunta s'ya sa kaogma festival.
"Dito kayo naglaro?"
Koji nodded and looked up. "May octopus, oh." Then pointed to the lone stuffed toy above us.
I furrowed my brow when I looked up. It's a little confusing. I can't even tell if it's really an stuffed toy octopus or a jellyfish.
"Jellyfish kaya 'yan." I proudly said.
Galit s'yang tumingala saakin at tinignan ako mula ulo hanggang paa. "Pa'no mo nasabi? Sige nga."
I gulped and felt challenged by what he said. It seems like he's going to quiz me. Nagsabi lang naman ako? But of course, I won't back down from it.
I smirked at him as I raise my hand and pointed it above us. "Tignan mo 'yung tentacles ng stuffed toy, bilangin mo."
He also looked up there and counted it. Then he glanced back at me, raising his eyebrows in a grumpy manner.
"Basta! Lagpas eight. Hindi ko mabilang sa sobrang dami."
I scoffed. "Octopus has only eight tentacles, jellyfish can have hundreds."
He nodded in a way that I found cute, prompting me to uncontrollably pat his head, which he followed with his gaze.
"Remember that, okay? So the next time you argue with me, you'll have something to say back." I joked.
YOU ARE READING
Go Through The Spark (Red String Series #1)
RandomA BL STORY | ON GOING | UNEDITED Love begins when sparks hit you, they say. No matter how hard you try to avoid it, you can't escape. Your heart will find its way to go through the spark.
Chapter 21
Start from the beginning
