A BL STORY | ON GOING | UNEDITED
Love begins when sparks hit you, they say. No matter how hard you try to avoid it, you can't escape. Your heart will find its way to go through the spark.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Spark
Do you believe in... spark?
"Kenji..."
Me? Of course! I can feel it every time he...
"Kiko?"
Every time he calls me by my nickname. Every time we touch each other. And every time he says...
"I love you too, Kiko."
I believe in spark.
But you might be wondering how he makes me believe in spark? How, exactly?
"Kenji!" Palingon-lingon ako habang nasa ginta ng field, nasa practice kami ngayon ng football team namin ng biglang may tumawag sa akin.
"Kenji Mendez!"
Shoot! Si Sir Anton ba 'yon?
Inaninag ko ito ng mabuti at para s'yang batang nag dadabog mula sa gilid ng field, sumisigaw sa akin na tila ba wala ng bukas. Ayaw ko man umalis sa practice ay tumakbo na ako papalapit sa kaniya. Umiling-iling pa s'ya saakin nang makalapit ako.
"Pinapatawag ka sa principal's office. Ano nanaman bang ginawa n'yo?" He was referring to our band. Our music club always got dragged into trouble, even when we weren't involved. But this time, I felt like it was serious.
Nang makarating kami sa principal's office, nagulat kami sa dami ng mga guro na naroroon. Nakita namin ang panot naming chief executive o principal na nakatingin sa akin ng seryoso.
May pinagsasabihan na s'ya, mukhang sila Red na 'yon. He pointed those students na taas-noong nakatingin sa akin habang papalapit ako.
"These students, claiming na hindi na raw maganda ang naidudulot ng music club ninyo at nakaka-abala na sa iba pang clubs. Madalas daw kayong nag iingay, totoo ba 'yon?"
My brow furrowed as I searched for my bandmates. My vision was blurry, but when I finally saw them, I rushed over. I could see the fear in Red and Drei's eyes.
"Sir, ano po ba ang nangyari? Bakit kami pinatawag?" Tanong ko. Ramdam ko ang pag hawak ng dalawa sa magkabilang kong braso. Sinulyapan ko naman si Sir Anton na mas piniling mag-stay sa may pinto ng office.
"May mga reklamo kaming natanggap mula sa ibang mga estudyante, tungkol sa ingay na ginagawa n'yo sa studio ng banda n'yo. And we need to remove your band since it's doesn't functioning right anymore." He answered.
My eyebrows knit. Wow, the audacity to say that while they're not really supporting us in the first place.
"Pero Sir-hindi po kami nag-ingay ngayong araw. May ibang bagay rin po kaming ginagawa, like activities?" Conyong giit ni Drei.
"Totoo po 'yon, hindi po namin intensyon na maka-sagabal sa ibang mga students or clubs." Dagdag naman ni Red.
I glanced at the students who were supposedly bothered by our band. I didn't understand. We weren't their enemies or anything. I knew they weren't familiar with me.
Ew. They're pissing me off.
"I understand your concerns, pero kailangan nating sundin ang mga patakaran ng paaralan." Tugon n'ya dahilan para mapaismid ako.
Fuck that rules, it's a trash.
I played my tongue inside of my mouth and tilted my head. Tinignan ko ang mga teachers na nasa loob. Wala man lang kumampi sa amin.
Wala naman mawawala sa kanila kung mag bibigay rin sila ng opinion. Ano ba naman 'yung kampihan kami dahil hindi naman totoo 'yung mga ibinibintang nila.
"We already decided, Kenji. They did some surveys din at lahat naman ay sumangayon."
What the..
"Uh-ano!?" I scoffed in disbelief.
Kung nandito lang ang mga seniors namin sa club, baka binira na 'tong kalbo na 'to, e. Nag survey ng hindi namin alam? Sariling club namin 'yon! Ni hindi man lang kami hiningan ng permission? Basta basta na lang din kami paaalisin? Kung tutuosin ay marami rin kaming maisusumbat! Kagaya ng hindi nila pag bibigay ng pangangailangan sa studio namin. Ni pampa-sound-proof wala silang inambag kaya talagang maingay. Isa pa, papaanong hindi mag-iingay, e, may instruments kami? Anong gusto nila? Muted?
"You should ask our president first." I sighed, trying to calm myself while I could feel my bros shaking at my back.
"Pero lahat ay sumangayos na-"
"Kami ba pumayag?" I cut him off. This bald fat bee just pissing the shit out of me.
"You can't change our decision, Mendez." Mariin n'yang sabi. "I'll give you three days para umalis sa studio n'yo at ng ma occupied na ng ibang clubs." He said.
Sasagot pa sana ako nang inikot n'ya na ang kan'yang upuan dahilan upang tumalikod na ito saamin.
I wish I could kick his head like a football. This is bald bee already getting into my last nerve.
Bumaling ang tingin ko sa mga students na nag reklamo sa amin. I watched them walked pass on us while trying to figure out what they're really planning.
Talagang kiniliti nila 'tong kalbo na 'to para matanggal kami. Ang laki siguro ng galit nila saamin, ah?
Tang ina. Paano ko 'to sasabihin kila Math?
Isa-isa na ring nagsilabasan ang mga teachers at profs sa office kaya naman nag-lakad na rin ako palabas. Sumunod naman sila Red at Drei sa akin, naka abang naman si Sir Anton sa labas ng office. He's comforting us but it doesn't do anything.
Kaya naman inaya n'ya kami sa kung saan. To our favorite place.
Nang makarating na kami sa kalapit na mall ay dumiretso na kami sa taas para mag-laro sa arcade. The excitement get my two puppies running as we arrived on third floor. I don't know if excited ba talaga sila mag laro sa WOF or pampalubag loob lang 'to.
Nag stay kami ni Sir Anton sa labas ng WOF dahil bukod sa wala ako sa mood mag laro, marami ring tao sa loob, puro mga students din. We're just standing there when he says something out of nowhere.
"I think...we can fix it pa," he whispered.
I just gave him a blank look , probably because I'm clueless on what we need to do next? I'm scared.
"I can help you guys.." dagdag n'ya na agad na nakapag-pagaan ng mood ko. I smiled at him and fix my hair because it's covering my eyes since it's long pixie cut right now.
"Really?!" I asked excitedly and then he calmly nods.
"With...one condition." He breathed. "It has nothing to do about me, but about my nephew."