Go Through The Spark (Red String Series #1)

Chapter 18

Dare

Kenji's

And trust me I'll give it a chance now

Take my hand, stop, put Van the Man on the jukebox, and then we start to dance,

And now I'm singing like

Girl, you know I want your love

Your love was handmade for somebody like me

The sound of "Shape of You" by Ed Sheeran echoes throughout my entire car, as Math and Red in the back seat sing along to the music. They're even dancing and singing loudly to the song while I'm driving.

"I may be crazy, don't mind me-sumabay ka hoy!" Tinapik ako ni Red na nilingon ko lang ng saglit, napatingin pa ako sa jacket na suot n'ya dahil akin iyon. Naiwan ko lang sa kotse kanina.

Ngumiti ako at umiling-iling. Rinig kong napasinghap ang dalawa.

"Ang killjoy mo ngayon, Kenji!" Si Math na malawak ang ngiti habang nakaakbay kay Red.

Ngumisi ako. "I'm driving, boys."

Umismid ang dalawa at pabirong umirap saakin saka humarap sa Isa't isa na parang gwapong-gwapo sa mga sarili.

"I'm in love with the shape of you, we push and pull like a magnet do!" Red sings the song loudly like he's really feeling the song.

"Although my heart is falling too, I'm in love with your body!" Math joins him while bouncing on the seat and even closes his eyes intermittently.

I just smiled as I looked at their reflections in the rearview mirror. When I glanced at Koji, my eyebrows furrowed at the indescribable expression on his face as he looked back at me. Baka hanggang makarating kami kila Drei ganito parin s'ya, baka awayin n'ya pa ako ro'n. Patapos na ang araw galit parin s'ya.

Iniangat ko ang kilay ko habang pasulyap-sulyap sakaniya pero umirap lang s'ya at bumaling sa bintana. Umiling-iling akong itinuon ang atensyon sa daan habang nakikinig sa malakas na pagkanta ng dalawa sa likod.

Galit talaga 'tong si kamahalan sa'kin, ah. Although I'm not sure if the reason for his anger is our departure, I have a strong feeling that it is indeed the case.

Na-invite pa naman ni Drei sila Envo at ang kambal, pati rin si Koleen ay sinabihan n'yang pumunta. Hindi ko nga lang alam kung kasama si Poly at Avry. Sinubukan din naming tawagan si Taslan pero cannot be reach, baka busy nga.

Tang ina. Siguradong aasarin nanaman ako nila Envo kapag napansin na galit saakin si Koji at sinusubukan ko s'yang kausapin mamaya.

Napalingon ako sa bintana nang may bumusina saamin. Napangiti ako nang makitang si Drei iyon, nakasakay sa bigbike n'yang mukhang dala n'ya lang doon at iniwan n'ya na sa venue ang motor na gamit n'ya kanina sa race.

"Pasikat talaga!" Si Red na nakita rin pala si Drei.

Itinuro ni Drei ang kotse sa harapan namin. Kotse iyon ng mga magulang n'ya, parang sinisenyasan kami na sundan nalang iyon bago n'ya itinuro ang convenient store sa tabi. Tumango ako dahilan para huminto na rin s'ya sa gitna ng kalsada para tumawid.

"Sa'n pupunta 'yun?" Tanong ni Math na tinignan ko lang sa salamin at nagkibit.

Nagpatuloy kami sa byahe habang sinusundan ang kotse nila Tita Mariel. Sa tingin ko naman ay bibili lang si Drei ng inumin sa convenient store kaya s'ya dumaan doon.

Upon arriving at Drei's house, we were greeted by several guards who opened the gate for us and showed us where to park. As we stepped out of the car, we were all in awe. The house was incredibly huge, and it was evident that there was a budget to maintain its structure.