Chapter 5

3.1K 103 46
                                        

Deal

Kenji's

Halos mag f-five-thirty na nang nagka-ayaan na rin kaming umuwing tatlo, they'll celebrating the mother's day with their mom, their whole family. Sana ako rin.

When I finally got into my car, I rested my back and sighed very hard. Damn, I feel very exhausted and empty. Nakakapagod talaga makipag-socialize.

I sighed again, naalala ko nanaman 'yung sulat ni Yvonne. Manigas s'ya ro'n.

Tinignan ko ang screen ng phone ko at doon ko nakitang may message si Koleen saakin.

Koleen: Kakain na kami boss, ipagbalot nalang ba kita?

Napailing nalang ako bago iyon isinilid saaking bulsa. Pinaharurot ko na ang kotse nang maramdaman kong nakapag-pahinga naman na ang katawan ko kahit papaano.

Habang nagmamaneho, napaisip ako kung sasama kaya si Koji sa akin kung aayain ko s'ya? Bahala na siguro? Ayain ko parin ba? Ipagpaalam ko nalang s'ya kay Sir through text?

It's already six when i finally arrived on Sir Anton's place doorsteps. I tried to open the door and unexpectedly, it's open. Siguro hinihintay na ni Koji na makauwi si Sir kaya hindi n'ya nilo-lock.

When I open it a bit I can hear a noise coming from the tv, and I can't understand what's language, but i think it's Thai. I open it a bit again and I saw the BL series that Math was talking about earlier, it's playing on the tv right now.

Kumunot ang noo ko. Who's watching?

I get confused so I opened the door widely and that's when i saw Koji standing infront of our instruments and slightly poking my guitar, but his eyes were locked on the tv.

So he's watching 2gether huh? Pabalik-balik ang tingin ko sa tv at sa kaniya, nalilito ako kung saan s'ya mas interested. Sa BL series ba, o sa mga instruments namin.

Sa sobrang tutok n'ya sa panunuod hindi n'ya man lang namalayan na nakapasok na ako.

"Hello?" Bati ko sakaniya at halos mapatalon s'ya sa gulat, mabilis n'ya akong nilingon at nakita kong gulat na gulat talaga s'ya. He's eyes were unsteady, hindi n'ya alam kung ano ang una n'yang gagawin.

I smirked and look at him head to toe. "You shocked?"

"Malamang!" Bulyaw n'ya saakin habang kinukusot ang gilid ng t-shirt n'ya. Humiwalay s'ya sa gitara ko at napatingin sa tv habang namimilog ang mata. Mabilis n'yang hinablot ang remote sa mesa at akma na sanang papatayin ang tv.

"Don't!" Sigaw ko saka lumapit sa sofa. Nag-tataka s'yang tumingin saakin at naibaba ang kamay.

"Huwag mo patayin," Lumapit ako sakaniya at kinuha sa kamay n'ya ang remote. Umupo ako agad sa sofa at napabuntong-hininga.

Siguro kanina n'ya pa gustong panuorin 'to?

"I already watched this kind of series before, actually many times..." I smiled at him and i saw his ears became red again.

Nag-tataka s'yang naka-tingin saakin habang naka-tayo lang sa gilid ko, kinukusot ang gilid ng t-shirt n'ya. It's either he's shy, angry, or scared.

"You see? This genre is what Math's favorite so you don't have to worry about it, if you want to watch it then go," I said while playing the remote on my hands. "Just... Just be you."

I smiled at him again, I saw his face relaxed when he heard me. Tinapik ko ang espasyo sa sofa para sabihing umupo s'ya ron, hindi s'ya makatingin sa mata ko at nag dadalawang isip pa kung uupo ba s'ya.

Go Through The Spark (Red String Series #1)Where stories live. Discover now