ခေတ်ဟောင်းရောက်foodieတစ်ယောက်၏ရှင်သန်ခြင်း

Ending

Chapter 140.2 [Final Chapter ]
ကလေးများ

ကလေးများ အသက်နည်းနည်းကြီးလာသည့်အခါ ရှဲ့ရွှင်းက သူ့ရာထူးကနေ ဖယ်ထုတ်ရန် တောင်းဆိုခဲ့သည်။ မူလကတည်းက ဧကရာဇ်သည် ရှဲ့ရွှင်း နှင့် အခြားသူများကို အိမ်ရှေ့စံ၏ ဝန်ကြီးများ ဖြစ်လာစေရန် လေ့ကျင့်ပေးလိုခဲ့သောကြောင့် သဘာဝအတိုင်း သဘောတူခဲ့သည်။

ထို့ကြောင့် ရှဲ့ရွှင်းက သူ့မိသားစုကို ဆွဲခေါ်ပြီး သူ့၏ရာထူးအသစ်ဆီကို ခရီးစတင်ခဲ့သည်။

အုပ်ချုပ်ရေးမှူးအသစ်သည် ငယ်ရွယ်ပြီး ကိုင်တွယ်ရလွယ်ကူသည်ဟု လူတိုင်းက ထင်ခဲ့ကြသည်။ သို့တိုင် ၎င်းတို့သည် ရှဲ့ရွှင်း၏ မိုးကြိုးပစ်သည့် နည်းလမ်းဟောင်းများက အရာရှိဟောင်းတစ်စုကို ရှင်းလင်းပစ်ရန် ၎င်းတို့ မမျှော်လင့်ခဲ့ပေ။သူက ရောက်လာသည်နှင့် တန်း နာမည်ကြီးလာခဲ့၏။

နောက်ပိုင်းတွင် လူအများက ရှဲ့ရွှင်းကို တဖြည်းဖြည်း နားလည်လာပြီး အသစ်ခန့်အပ်ထားသော အရာရှိအကြောင်း သိချင်စိတ်များ ပြည့်နှက်လာခဲ့သည်။ သူက ငယ်ငယ် ချောချောနှင့် ထက်မြက်ပြီး ကျွမ်းကျင်လိမ္မာ၏။ ထိုကဲ့သို့သော လူမျိုးက မည်မျှ ဆန်းကြယ်လိုက်သနည်း။

ရှဲ့ရွှင်း မျက်နှာ ပြလိုက်သောအခါတွင် လက်ထပ်ရန် စောင့်ဆိုင်းနေသော ဒေသခံမိန်းကလေးများသည် သူတို့ ၏နှလုံးသားများကို ထိန်းထားနိုင်ခြင်းမရှိပေ။ သူ့မိန်းမဘယ်သူလဲ၊ အခွင့်အရေးရှိသေးလားဟု မေးကြသည်။

ကျန်းရှုယောင်က အရာရှိဇနီးဖြစ်ရခြင်းကို ကျင့်သားမရဘဲ မည်သို့ပေါင်းသင်းဆက်ဆံရမည်ကို မသိပေ။သူတို့က ဒေသခံ အရာရှိတွေ၏ မိသားစုတွေအတွက် ဧည့်ခံပွဲ ကျင်းပပေးစေချင်ပေမဲ့ သူမက တစ်နေ့ကုန် လူတွေကို ထွက်မတွေ့ပါချေ။သူမဘာနှင့် အလုပ်ရှုပ်နေသည်ကို မည်သူသိပါမည်နည်း။သူတို့က ရှဲ့ရွှင်းကို ကြိမ်ဖန်များစွာ စကားအလိမ္မာသုံး ပြောခဲ့ကြသော်လည်း ရှဲ့ရွှင်းက သူတို့၏ စိတ်ကူးများကို သဘောမတူခဲ့ပေ။ အကြိမ်များစွာကြာပြီးနောက် လူတိုင်းက ပွဲတစ်ခုအကြောင်း တွေးခြင်းအားရပ်လိုက်ကြသည်။