Go Through The Spark (Red String Series #1)

Chapter 1

Sasagot na sana ako nang biglang may kumalabit sa akin mula sa likod. Lumingon ako agad at nakitang may iniaabot sa'kin si Koji.

"Nahulog na ang pantali mo." Usal n'ya.

Ang likot kasi ni Tali! Baka s'ya na i-tali ko sa susunod, e.

Ngumiti ako at naka amba na sanang kukunin iyon nang muntik ng mahulog ang gitara na hawak ko. Paanong hindi mahihirapan? May nakakapit na unggoy sa braso ko. I mean, maganda naman si Tali pero she's not my type since she's very loud.

Sinubukan ko ulit na abutin 'yon sa kamay n'ya pero hindi ko talaga kaya, hinihila kasi ni Tali and braso ko. Napaismid ako pero pilit na ngumingiti kay Koji.

Nang mapansing nahihirapan ako ay mas lumapit pa s'ya sa'kin.

"Ako na mag tatali." he said.

I gasped. Hindi ako nakasagot agad.

I licked my lips nervously as Koji offered to tie my hair for me. I nodded, accepting his offer.

I could feel Taliah releasing her hold on me, giving me enough space to lean lower for Koji to reach. In my peripheral vision, I saw Taliah's jaw drop in surprise.

Siyempre, makakita ba naman ng lalaking mala-anghel sa ganda, kukwestyunin mo talaga kung ano ka.

Nang matapos n'ya akong talian ay hinarap ko s'ya at nag-pasalamat, pero nakatalikod na s'ya sa akin at nag lilinis na.

Ang bilis naman, sisipain ko 'to.

"Ahhhh! Sino 'to?" Pasigaw na tanong ni Taliah na dahilan para bahagyang mapatalon sa gulat si Koji.

He just looked at Tali for a second, pero bumalik agad sa paglilinis ang atensyon n'ya.

Ayaw n'ya siguro ng maingay. Kahit sino naman siguro ayaw sa maiingay masyado?

Lalapit na sana si Tali sa kaniya ng hawakan ko ito sa braso.

"Labas tayo, Tali?" Peke akong ngumiti rito.

Agad naman s'yang pumayag, uto-uto rin kasi. Nang malibang ko s'ya at mauto na bumalik na sa building nila ay agad akong bumalik sa loob ng studio. Lumapit ako kay Koji para siguraduhing maayos lang s'ya.

"I'm sorry, Koji. She's just... too loud." I said nervously.

Instead of giving me a glance, pinag patuloy n'ya lang ang pag-linis.

Humangos ako. Kalmahan mo Kenji, kaya mo 'to! Kaya mo 'to!

"Ayaw mo ba sa maiingay?" Paguulit ko. Pero erp...  hindi pa rin sumasagot. Robot ba 'to?

I leaned closer to see if he couldn't hear me or was just ignoring me. If he was just pretending not to hear, I was going to fold him up, put him in the box, and ship him back to Japan.

He finally noticed what I was doing and turned to face me, with a look of confusion on his face. I stared at him for a moment, and then I saw it-his AirPods were still in his ears.

I quickly pulled myself back, shaking my head and smiling, trying to convey that I hadn't said anything, even though I had. Tumalikod na rin ako at bumalik na sa aking ginagawa. Basag nanaman ako ron ah. Pahiya nanaman.

Sige Kenji, ipahiya mo lang ang Pinas!

I'm rolling all the wire to put it on one box while thinking. He doesn't like loud sounds or people. He speaks but briefly, he's really an introvert person na hindi sanay sa mga tao.

Introvert din naman ako pero kapag may nakikipag interact sa akin, nakikipag-usap naman ako pabalik. This Koji is different, he look soft but I find him intimidating too.