Go Through The Spark (Red String Series #1)

Chapter 1

"He doesn't want to be called by his real name so we gave him a nick name, it's Koji." Sagot ni Sir habang naka-tingin saakin

"Katunog ng Kenji." Dagdag pa nito.

Napangiti ako dahil naalala ko na ang pangalan n'ya, binanggit na kasi ni Sir iyon kanina. Katunog pa talaga ng pangalan ko, ah.

Math agreed very quick since Sir Anton offered his condo unit na mas malapit sa centro kung nasaan ang university. He also offered his condo para pagtaguan muna namin ng mga instruments na balak naming iligpit kinaumagahan. At kami rin, nang maka-lipat na kami agad.

Geez, whata day.

"Antok pa ako!" Pagdadabog ni Taslan habang inililigpit ang ilan sa mga effects pedals.

"Halata nga, nag liligpit ka ng nakapikit. Paa ko na 'yang inilalagay mo sa box." Mabilis na naidilat ni Taslan ang mata n'ya sa sinabi ni Math at agad na binitawan ang paa nito. Tumawa pa si Math sa kalokohan n'ya.

I just laughed on what's the two idiot with hang over doing while the other two idiot na nasa labas ay mas maraming energy kaysa sa amin. Sila Drei at Red, nag kakarga naman sila ng mga inilalagay namin sa box sa pick up truck ni Sir.

I sretched my arms and my back, kanina pa ako payuko-yuko dahil ang babagal kumilos ng dalawang 'to at ako na yata ang pinaka-maraming nagawa.

"Lasing na lasing ka kaya kagabi, Taslan. Parang hindi ikaw 'yun." Math said.

"Kung uminom ba naman kagabi akala mo mauubusan ng beer, balak pang tumalon sa terrace." I laughed while I'm trying to tie my hair in a half ponytail.

"Ginawa ko 'yon?" Taslan asked in shocked and looked at me instantly.

I scoffed, "Yes!"

"Ang sabi mo pa tatalon ka roon para kay Koji." Sagot naman ni Math habang mapangasar na ngumiti sa kaniya.

Umirap lang si Taslan sa pag-aakalang hindi totoo ang sinasabi namin, pero d'yan sa nagkakamali. Hindi n'ya alam inalok n'ya ng date 'yung manager ng 7/11 nang saglit kaming napadaan doon bago umuwi.

"Hindi ko ginawa 'yon! I'm not even drunk!" Pagmamayabang ni Taslan.

I smirked on my own inside jokes. Nag sasalita nanaman ang mga isda sa loob ng utak ko.

"Not drunk? Oh, sige! Papaano ka nakauwi kagabi?" Pang-uusisa ni Math habang pinandilatan ng mata si Taslan.

"I drove?"

We burst out laughing because he had no idea what we did. Pinaglakad namin s'ya kagabi. Baka nga hindi n'ya alam na sa unit n'ya kami natulog at umuwi lang kami ng madaling-araw.

"Why are you laughing!?" Inis na bulyaw nito habang isinasara ang box.

"Wala! Bilisan mo na d'yan." Math shook his head aggressively.

Thankfully, hindi naman namin masyadong iniinda ang mga nangyayari sa club, maybe because we're always here for each other.

Ipinag-patuloy na namin ang mga ginagawa namin hanggang sa napansin kong ako na lang ang nasa loob. Nag snacks na yata ang mga loko nang hindi nag-aaya, habang ako nag a-arange ng mga gitara sa box.

I just shook my head. Sanay na ako sa mga ugali ng mga 'yan. Mga walang puso, walang awa! Joke.

Natigilan ako bigla. I heard footsteps approaching, and I thought they were coming back.

"Ako na diyan."

"Hindi, ayos lang..." Hindi ko na natapos ang sasabihin ko nang mapag-tantong hindi iyon galing sa mga kaibigan ko dahil sa kalmadong boses nito.