AHRAZ

BÖLÜM 33: KAVUŞMA ZAMANI

İnstagram – Tiktok: aysegulkalayzengin

Twitter: aysegulkalay_

***

Yeni bölümden herkese selamlar...

Umarım bölümü beğenirsiniz ve bolca yorumla taçlandırırsınız.

Keyifli okumalar!

***

(FATİN)

"KAVUŞMA ZAMANI"

"Bana öyle bir zamanda gel ki, seni affedebileyim." diye mırıldandım, uykusuz geçen bir gecenin daha ardından. Uykusuz ve onsuz...

İki elimin arasında duran ve aylardır bana tek yaren olan kırmızı yazmadan, geçip giden kokusunu arayarak, bir soluk çektim. Kokusu dahi kaybolmuştu ve sırf bu yüzden bile affetmeyecektim onu...

"Öyle bir ceza vereceğim ki sana, beni kokundan mahrum ettiğin için çok pişman olacaksın."

***

"Abi, senin gittiğini sanıyordum. Yatağın toplanmıştı da..." Nurhan'ın cümlesine gülümsedim ve sarı saçlarına uzun bir öpücük bırakarak, yanındaki sandalyeye kuruldum. "O yatak hiç bozulmadı desem?"

Nurhan, memnun olmadığını belli edecek şekilde yüzünü astı. Ben ise sadece tebessüm ettim.

"Düzenli bir uykuya ihtiyacın var. Ne hale geldiğinin, farkında mısın?" Gözlerimi devirmeden edemedim. "Abartma Nurhan."

"Abartmak mı? Abi..." dediğinde, gelecek olan uzun nutuk için hiç havamda değildim. Elimi kaldırdım ve onu susturdum. "Fırat nerde?"

"Uyuyor. Biri sevdiğinden ayrı diye hayata küser, diğeri ise sevdiğiyle nişanlanacak diye... Sizi gerçekten anlamıyorum artık!"

"Sen beni anla yeter, hayatım." diyen Cevad, Nurhan'ın yanağına öpücük kondurup, masadaki yerini aldı ve çatık kaşlarıyla bana bakıp, sahte bir sinirle söylendi. "Karımı çok uğraştırıyorsunuz. Evlenecekseniz evlenin artık, yetti be!"

Yerimden kalkıp, cevap bile vermeye tenezzül etmeden, gülümseyerek evden çıktım. Vapura binmek için iskeleye doğru gidecekken, dayım ve mutlu ailesi faytonla yanımda durdu.

"Günaydın, Savcı Bey..." diyen Alesia'ya ya, gözlerimi devirdim. "Yine tersinden mi kalktın? Hadi gel, birlikte gidelim."

"Gerek yok. Yürümeyi tercih ederim."

Yürümeye devam ettiğimde, aylardır dayımlarda yaşayan Hasret durdurdu beni. "Fatin abi, hadi bizimle gel. Lütfen." Akabinde Yasemin'in ısrarcı sesi... "Kaçak ablamı arayan, avcı eniştem... Kıracak mısın bizi?"

"Yasemin!" diye uyarıcı tonda söylendi dayım. Aylardır ne yüzüne bakmıştım ne de sesini duymaya tahammülüm vardı. "Gerek yok, dedim. Hem ben, bir sonraki vapurla geçeceğim. Size iyi yolculuklar."

"Tamam, siz gidin, ben Fatin'e eşlik edeceğim." Alesia'nın cümlesine itiraz etti dayım. "Vapuru kaçırırsın."

"Kaçırmam, hayatım. Kızlar, uslu durun ve kızdırmayın kocamı." Alesia, faytondan indi ve onların hareket etmesini bekledi. Onlar uzaklaştıktan sonra, neşeyle koluma girdi ve keyifle söylendi. "Ne oldu Fırat'ın nişan meselesi?"

"2 gün sonra yapacağız işte... Hafta sonu."

"Hımm... Sende ne var ne yok?"

"Ne olsun, dayım ve açtığı enkazıyla uğraşıyorum." Sitemimi umursamadı. "Anladım. Şimdi adliyeye mi gideceksin?"