Panie profesorze

Rozdział 24

Przez moją głowę w tamtej chwili przewijały się naprawdę najróżniejsze myśli. Nie mogłam zrozumieć jej postępowania. Bo to przecież ona go zdradziła. To przez nią się rozstali, więc nie rozumiałam jej podejścia 

-O co chodzi?-spytałam stojąc w miejscu 

-Najpierw wskoczyłaś do łóżka mojemu facetowi, potem mnie okropnie obraziłaś i jeszcze pytasz się o co chodzi?-wymachiwała rękoma z nożem-Naprawdę jesteś niepoważna jakaś 

Usłyszałam cichy głos w łazience, jednak ona była w takim amoku, że nawet nie zwróciła na to uwagi 

-Siadaj-wskazała fotel pod oknem 

Powoli podeszłam do mebla, starając się zachować jak największą odległość między nami, następnie zajęłam miejsce na nim. Ta uważnie mnie obserwowała 

-Wiem, że długo byliście razem i...-nie pozwoliła mi dokończyć 

-Co ty możesz wiedzieć?-patrzyła na mnie jak na jakiegoś śmiecia-Znamy się właściwie od małego. Mój i Alexandra ojciec zawsze prowadzili razem interesy. Zaczęliśmy się spotykać dopiero kiedy on miał 29 lat. Jego rodzicie uważali, że wszystkie te dziewczyny wcześniej z jakimi się spotykał były tylko na chwilę, nigdy nie na stałe. 

Rudowłosa miała na sobie czarną mini, czerwone szpilki, mocny makijaż i idealnie ułożone włosy. Usiadła na kanapie, dokładnie naprzeciwko mnie 

-Naprawdę byłam z nim szczęśliwa. Mieliśmy czasami sprzeczki, ale to normalne w każdym związku. O łóżku nawet nie wspomnę, było nam cudownie ze sobą-opowiadała z całkowicie poważna-W końcu coś się między nami popsuło. Ja udawałam, że mam jakieś wyjścia, spotkania. Z kolei on zaczął zostawać dłużej na uczelni albo jeździć do firmy i spędzać tam wieczory. Zaczęliśmy się od siebie odsuwać, przestaliśmy rozmawiać, wychodzić 

Ciężko westchnęła 

-Byłam wtedy w klubie ze znajomymi. Tańczyliśmy, piliśmy, po prostu dobrze się bawiliśmy. W pewnym momencie dołączył do nas facet, mniej więcej w moim wieku, przystojny blondyn. Ja też wypiłam trochę więcej niż zwykle. Podobało mi się, że w końcu ktoś tak bardzo się mną interesował, bo od dłuższego czasu tego nie czułam-widziałam na jej twarzy powagę-Przespaliśmy się, rano obudził nas Alexander. Od razu wyrzucił jego i kazał mi spakować wszystko. Tego samego dnia zerwał nasze zaręczyny, pozbył się mnie i moich rzeczy 

Nadal mocno trzymała za rękojeść noża 

-Wyobraź sobie, że zawsze wyznawałam tą samą zasadę co Alexander jeśli chodzi o zdradę. Potem sama go zdradziłam. Przez ten cały czas próbowałam z nim rozmawiać, nawiązywać jakąkolwiek relację na nowo. Cały czas mnie ignorował, a teraz sprowadził sobie ciebie-gorzko się zaśmiała-Nie wiadomo do końca kim jesteś, skąd jesteś i co tu robisz, a jednak owinęłaś go sobie wokół palca, nie sądziłam, że ktokolwiek tak potrafi. I komu tu zależy na kasie?-ponownie prychnęła wypowiadając to pytanie 

-Nie jestem z nim dla pieniędzy. To świetny facet-odpowiedziałam cicho 

-Wiem, ale to mój facet. Nigdy do cholery go nie odpuszczę-wstała powoli ruszając w moją stronę 

Ja również się podniosłam 

-Nic ci nie zrobiłam, więc daj spokój. Nie możesz go zmusić, żeby był z tobą. Ma 34 lata, jest już dorosły-podniosłam ręce w geście kapitulacji 

-Jak mi kurwa nic nie zrobiłaś? To przez ciebie mam jeszcze dalej, żeby go odzyskać. Jeżeli się od niego nie odpierdolisz, to uwierz, że naprawdę zniszczę cię-znajdowała się dosłownie przede mną 

Gdy miała zrobić krok w tył, niespodziewanie zamachnęła się nożem, chcąc rozciąć moją twarz, jednak zdążyłam się zasłonić ręką, po której już po chwili zaczęła spływać krew. Odczuwałam ogromny ból 

-On jest mój, ale nie zrozumie tego póki widzi tą twoją buźkę-ponownie ruszyła w moją stronę, na co chciałam się cofnąć 

Mój plan nie powiódł się. Potknęłam się o coś upadając. To jeszcze nie było najgorsze. Gorszy okazał się fakt, że stała za mną komoda. Podczas upadku uderzyłam głową w jej narożnik. Poczułam ból, przy którym ten spowodowany tą raną na moim przedramieniu był niczym. Po nim nastała głucha ciemność. Nie wiedziałam co się ze mną dzieje.