No Love Involved (COMPLETED)

Has Ended

Zeph.

 

"Ano bang nangyayari sayong bata ka? Lasing ka na naman?!" Galit na tanong sa akin ni Daddy habang pabalik-balik ang lakad sa harap ko.

I rolled my eyes. "Asking the obvious, daddy?" I leaned on the sofa and crossed my legs. I don't mind if my legs are exposed, si Jayson lang naman ang nakaupo sa sofa sa harap ko. Ano pang kailangan kong itago ko sa kanya eh nakita niya na lahat?

I smirked. Kahit na mukhang galit parin siya sa kadahilanang hindi ko parin maintindihan ay ilang beses ko siyang nahuling lumunok. Ang mga lalake nga naman. Makakita lang ng legs nakakalimutan ng may mahal na iba? Poor Steph.

"Can't you sit properly?!" Saway ni daddy. Mukhang napansin niya rin si Jayson.

"Why? I think I'm sitting properly here." I answered sarcastically.

"That's not the proper way to sit! May lalake sa harap mo! Stop flirting with Steph's boyfriend!" Dad added.

I laughed mockingly. "Boyfriend? Wow ah. Hindi pa annulled ang kasal nila ni Miguel may boyfriend na siya agad?" I crossed my arm on my chest.

"Zeph, kailangan ni Steph ng mag-aalaga sa kanya—-"

 

"Ano siya imbalido? And—-Anong tawag niya sa'yo, mommy? Pwede namang ikaw ang mag-alaga, di ba? Tutal siya lang naman ang alam mong anak mo." Sagot ko pabalik kay Mommy na nagbaba ng tingin. Napahiya ko ata at shit! Ang sarap sa pakiramdam.

"Zeph, can you please stop this. Hindi na nakakatuwa ang mga ginagawa mo!" Dad said.

I raised my brow. Matalim ang tingin sa akin ni daddy at nararamdaman kong ganoon din si Jayson.

"Eh anong nakakatuwa pala? 'Yung maglasing ako and sleep with men or get married, get pregnant and then get a boyfriend? Saan doon ang mas tamang gawin, dad?" I saw Steph grimaced. Obviously, I'm mocking her. Tanga na lang ang hindi makakaintindi na siya ang pinapatamaan ko.

 

Hindi nakasagot si daddy ngunit kapansin-pansin ang lalong pagtagis ng kanyang bagang. Nang wala akong mahintay na sagot sa kanila ay tumayo na ako.

"Guess, this night is over. Matutulog na lang ako since pinaalis niyo yung lalakeng kasama ko."

 

"Do you even know the name of that man?" Jayson suddenly asked. My mother and father looked at us questioningly. Perhaps, they were surprised na magkakilala kami. I smiled mischievously.

"You think I would address him as "lalakeng kasama ko" if I know him?"

"And you think makakabuti sa'yo yan?" His face is forbidding.

I laughed. "again, anong mabuti? Anong makakabuti sa akin? Come on, Jayson. What's good for me?"