No Love Involved (COMPLETED)

The Change

Jayson.

A brown evelope surprisingly welcomed me the moment I entered my unit. Nagulat man ay pinilit kong magpakahinahon dahil alam ko na ang laman ng envelope na iyon. I was told to leave Zeph alone but I didn't listen and I didn't even try.

"Will you still deny it?" Hindi ko mabasa kung ano ang nasa isip niya at sa totoo lang ay natutuwa ako kasi alam kong nasa akin ngayon ang atensyon niya.

"Yes, we're together and I am happy with the result now." Mabagsik ang mata niyang nakatingin sa akin kaya naman alam ko na sa mga oras na ito ay galit na siya.

Pero hindi nagtagal iyon at lalo akong nagulat ng unti unting sumilay ang ngisi sa kanyang mga labi.

"Sorry to you because I think you're not a good keeper."

"Anong ibig mong sabihin?" I asked trying to control my anger.

Lumapit siya sa akin at saka iniabot ang isang brown envelope na hawak niya. "Open it."

Nanginginig ang kamay ko. Alam kong galit at takot ang nararamdaman ko pero hindi ko alam kung para kanino ang galit na iyon.

Hindi ko kayang buksan ang envelope. Ibinalik ko ang envelope sa kanya at lalo akong nainis ng tumawa ito ng malakas.

"You're crazy." I said.

"At least not a mistress."

Nagbukas sara ang palad ko umaasang mawawala ang galit na bumabalot sa puso ko. I can't believe this.

Pero hindi nagtagal ay unti-unting may namuong luha sa kanyang mga mata. Bigla akong nakaramdam ng awa at tila gusto kong tulungan siya sa kung anumang hirap na nararanasan niya.

"Parang awa mo na Jayson. Huwag mo siyang hayaan na sirain ang isang pamilya. She has already done a lot of damages because of her selfisness. Please, don't let her destroy a family. PLEASE..."

At bago pa man ako makalapit sa kanya at makabawi sa pagkagulat ay dali-dali na siyamg lumabas ng unit ko. And damn, kahit na gusto ko siyang sundan ay hindi ko magawa.

Paano? Paanong nangyaring maging banta sa isang pamilya si Zeph? Nagkamali ba ako ng pagkakakilala sa kanya?

Hindi. Ayokong maniwala. Iba siya. Pero paanong iba kung ang nasa litrato ay siya at ang asawa ni Steph na mismong kapatid niya?

Zeph.

"Mine? Okay ka lang ba talaga?" I asked Jayson. He lifted his head and nodded but after that continued playing the food on his plate.

I sighed. I'm trying to push away the idea that he didn't miss me but he is so silent since he came home. He didn't even kiss me. He just greeted me and asked what time did I arrived. I thought he would run to me so he could kiss me and perhaps we coul make love but nothing happened. He even hardly look at me like he is entirely avoiding my presence.

I again thought that maybe he just had a rough day so I told him to rest while I prepare for dinner. He agreed to my suggestion and I thought he would be back to his usual self once he regains his strength. BUT I am wrong.

Halos patapos na kami sa dinner but he is still distant. I know something is off but I just can't pinpoint the problem. And I am dying to know what's on his mind.

"I'm done. I'll just wait for you in our room." He said. I nodded in reply and watched him walk upstairs without even bothering to look back at me.

Nasasaktan ako sa pinapakita niya pero anong gagawin ko? Wala naman akong panghahawakan sa relasyong ito. Oo nga't gusto niya akong mahulog sa kanya pero kahit kailan ay hindi niya sinabing sasaluhin niya ako kung sakaling mahulog ako. Oo nga't ipinangako niya na aalagaan ako pero malinaw ang usapan na hanggang tatlong buwan lang kami. Nakakaawa. Oo, nakakaawa ako. Hindi ko kailanman naisip na magiging ganito ang sitwasyon ko. I graduated with the highest honors and I have a very good job and status that every woman in town would envy and die to have.

But now, I end up pushing every luck that I have for him to love me so he'll want me to stay with him, so I can stay with him and finally have the courage to enter married life.

I closed my eyes and counted from one to ten so I can relax. After that, I stood up and washed the dishes. Binilisan ko ang pagkilos para makasunod ako sa taas. He said that he'll wait for me so maybe he has something for me.

Nang matapos akong maghugas ay nagtooth brush na rin ako sa banyo sa baba. I washed my face also kasi pakiramdam ko ang lagkit ng mukha ko mula sa pag-iyak ko kanina. Nang matapos na ako ay umakyat na ako at ramdam ko ang mabilis na pagpintig ng puso ko. Kung sa kaba o excitement ay hindi ko na alam. Ilang araw din akong wala dahil nanatili ako sa condo unit ko para makapag-isip. Si Miguel naman ay araw-araw na bumibisita sa unit ko kahit na sinabi ko na sa kanyang okay lang ako. I have to thank him for taking care of me and worrying about what I feel kahit na nasaktan ko siya at hindi ko na siya pipiliin pa.

He's still the same guy that I loved. It's just too bad that I can't love him the same anymore because I am already inlove with Jayson kahit walang kasiguraduhan na susuklian niya ito.

Pagdating ko sa tapat ng pinto ay huminga ako ng malalim bago ko pinihit ang door knob. Unti-unti kong binuksan ang pinto ag pumasok doon. Nakapatay na ang main light pero nakasindi ang ilaw sa bedside table.

Naglakad ako patungong kama kahit na para akong malulunod sa uri ng titig na binibigay ni Jayson. Wala akong makitang emosyon kundi ang malamig na pakikitungo niya sa akin. Nang makaupo ako sa tabi niya ay halos mapatalon ako sa bigla niyang pagsasalita.

"How many days do we still until our deal ends?"

"H-ha?" Lumingon ako sa kanya at parang binabayo ang dibdib ko sa sakit na hindi pa man halos nasisimulan.

"If you get pregnant before we finish our three-month-deal, matatapos na ba ang deal natin? Will we end it?" Dirediretso niyang tanong at naramdaman ko ang mas malalim na sakit.

Nagbaba ako ng tingin at saka tumalikod sa kanya. "B-bakit mo tinatanong iyan?"

"Just answer it, Zeph." Zeph? You called me Zeph? Gustong gusto ko ng itanong iyan pero alam kong kapag lumabas iyon sa bibig ko ay hindi ko na rin mapipigilan ang paglabas ng luha sa mga mata ko.

"Y-yes..." Oo Jayson. Matatapos na ang deal natin pero ayokong matapos iyon. Ayokong iwan mo ako. Ayokong magkahiwalay tayo kahit na matapos ang tatlong buwan na ito.

And my world crushed when he I heard his reaction with what I've said.

"Good." Just one word but it has the power to hurt my entire being. I never thought that the word "good" can be this to me dahil ngayon ko lang naranasang masaktan sa salitang iyon.