Try To Play With Me💋 |BTS - M.YG/K.SJ|

[-80-]

Τέλεια.

Από τα χείλη μου βγαίνει ένας αναστεναγμός αγανάκτησης που με κάνει να θέλω να ρίξω μπουνιά στην πόρτα. Συγκρατιέμαι, όμως, διότι θα αφήσω σημάδι με αυτόν τον τρόπο και έπειτα ποιος τους ακούει τους γονείς μου. Πλησιάζω τον πάγκο και αφού πάρω τα κλειδιά, τους ανοίγω με ένα ανέκφραστο ύφος.

«Γιατί είστε εδώ; Είναι πρωί. Δεν έχω πιει καν τον καφέ μου.» Εκφράζω την απορία μου ανοιχτά δίχως να τους πω να περάσουν ενω το χρώμα λείπει από την φωνή μου και ακούω διάσπαρτα γελάκια από την ομάδα πίσω από τον Yoongi.

Εκνευρίζομαι ήδη, αλλά όχι Jessica. Πρέπει να συγκρατηθείς.

«Καλά μην χαίρεσαι τόσο που μας βλέπεις. Θα μπορούσες να συγκρατήσεις λίγο τις κραυγές ενθουσιασμού σου για το τέλος.» Με ειρωνεύεται αλλά κάτι στην φωνή του μου δίνει να καταλάβω ότι κατά βάθος είναι θυμωμενος. Το ύφος μου, παρολ' αυτά δεν αλλάζει καθόλου. «Ευχαριστούμε για την πρόσκληση να περάσουμε μέσα. Ναι, θα θέλαμε κι εμείς έναν καφέ.» Συνεχίζει το βιολί του και με προσπερνάει μπαίνοντας μέσα.

«Την τύχη μου μέσα...» Μουρμουράω έντονα και κάνω ένα βήμα πίσω ώστε να περάσουν και οι υπόλοιποι, οι οποίοι τουλάχιστον είχαν την ευγένεια να με κοιτάξουν με ένα απολογητικό βλέμμα. Εγώ για απάντηση τους κοιτάω απαθής ενώ παίρνω το βλέμμα μου από αυτούς γρήγορα πριν κλείσω την πόρτα μόλις μπει και ο τελευταίος που είναι και ο Namjoon.

«Πως είσαι;» Με ρωτάει ενώ περπατάμε προς το σαλόνι στο οποίο όλοι στέκονταν εκεί όρθιοι δίχως να κάθονται. Τον κοιτάω αδιάφορη εμώ μέσα μου βράζω.

«Πονάω ακόμα, αλλά κάτι χάπια που μου είπε ο γιατρός να παίρνω για τον πόνο με έχουν βοηθήσει αρκετά έως τώρα.» Του απαντάω και γυρνάω στους υπόλοιπους. «Γιατί δεν κάθεστε; Ειδική πρόσκληση περιμένετε; Ήδη μπήκατε μερικοί μερικοί εδώ μέσα με το έτσι θέλω, τώρα τι; Ντρέπεστε να καθίσετε;» Ειρωνεύομαι με τα μάτια μου καρφωμένα στον στόχο των λέξεων μου και ο ασπρομάλλης νεαρός ονόματι Yoongi, στριφογυρνάει επιδεικτικά τα μάτια του με ένα στραβό χαμόγελο. Θα στο ξεριζώσω εγώ το χαμόγελο.

Διστακτικά κάνει την πρώτη κίνηση ο Jin για να καθίσει κοιτώντας με με νόημα και έπειτα τον ακολουθούν όλοι οι υπόλοιποι, πλην του Jungkook που με πλησιάζει. Σηκώνω το ένα μου φρύδι αλλά ένα ειρωνικό γέλιο ξεφεύγει από τα χείλη μου μόλις καταλαβαίνω τι πάει να κάνει. Μόλις πάει να κάνει κίνηση να με βοηθήσει ώστε να καθίσω στην πολυθρόνα απέναντί τους, σηκώνω το χέρι μου.