Şimdi gelsem sana zaman ötesinden...
Sesinden öpsem ya da nefesinden...
🖤
-----------
Benim ve bu kitap gibi şeyin bir rutini yok maalesef arkadaşlar. Benim burayı yazmamdaki motivasyonum her zaman eğlenmek üzerine kuruluydu aslına bakarsanız. Şimdi bir motivasyonum daha var o biraz daha etkili bünyemde. O yüzden biraz daha kısa aralıklar ile bölüm atabilirim kafanıza kafanıza hazırlıklı olun. Belki de atmam ha bu arada. Pek de güvenmeyin bana. Dengesiz olduğumda oluyor bazı zamanlarda . İdare edin ya işte siz beni. Birşeyler yaparız beraber.
Neyse yürüyelim bakalım buradan. Belki çalışır.
Keyifli Okumalar.
Siz sanıyor musunuz ki benim hayatımda işler hep tıkırında gider. Lafa da bakın. Altmış iki bölümdür anlatıyorum tabii ki de sanmıyorsunuz. Sizde biliyorsunuz artık az çok kader ve kısmet ile olan ilişkimi.
Ama olsun ben yine de anlatayım. İçimde kalmasın.
Bu nasıl bir kısmetsizliktir ya arkadaşlar. Bu hayatta tek şansımın yaver gittiği anın Bilge ile karşılaştığım anlar olması bu konuda sevindiğim tek noktadır aslına bakarsanız. Bu kader ve kısmet kardeşler bir tek o gün bana kıyak geçmişler. Bu garibanın da yüzü biraz gülsün diye aralarında konuşum Bilge'yi göndermişler ya sanki bana. Ama neyse şimdi bu kıyakları için de minnettarım kendilerine.
Bu kadar söylenmemin sebebi bilin de bakalım ne. Asla da bilemezsiniz ne.
Şöyle ki,
Aslında her şey mikemmele yakın gidiyor gibiydi biliyor musunuz? Hala evimdeydim hala sevgilimleydim falan. Yuvarlanıp gidiyorduk. Yetkin dallamasinin varlığını bile zaman zaman unutuyordum hatta. Hem de sinirimi kendisinden çıkarmamışken.
Ama kader ağlarını Bilge'nin anne ve babasının gitmesine bir gün kala örmeye başlamıştı bile kardeşlerim. Önce dediler ki biz bugün gitmeyeceğiz yarın gideceğiz. Buraya kadar bir sıkıntı yok. Yani bu kadar gün kendileri ile haşır ve neşir olmuşken bir günün lafını yapacak pozisyon da değildim. Kalın dedim ya bir gün daha ne olacak.
İçimden tabiki ya sizde saçmalamayın. Haşır neşir olduk dediysem o kadar da değil.
Sonra da dediler ki bu akşam yemeğe misafirimiz var.
Şimdi kızlarının evi olması vesilesi ile 'bokunu da çıkarmayın siz de isterseniz ne yemeğe misafiri ya' diyemiyorsunuz arkadaşlar belirteyim. İşte olaylar tam da bu noktadan sonra benim için biraz tatsızlaştı.
Ay ilk defa lafı uzatasım yok açıkçası. Bu dallama Yetkin ve diğer aile bireyleri bize yemeğe geliyorlar bu akşam.
Duydunuz dimi. Daha anlaşılır olması açısından tekrar söylüyorum bakın. En şeffaf haliyle söylemeye çalışıcam şimdi.
Şöyle ki sevgilimin eski sevgilisi bizim Bilge ile yaşadığımız eve geliyor. Bizim evimize yemeğe geliyor. Hem de Bilge'nin bir sevgilisi olduğundan haberi olmadan geliyor. Yemeğe geliyor. Ben nasıl geniş bir insanım ya arkadaşlar. Değilim bak. Valla değilim. Varlığına tahammül edemediğim birinin evimde yemek yemesine nasıl tahammül edebilirim. Bok yesin pezevenk affedersiniz.
Aslında sadece bir eski sevgili tribi değil şu an yaşadığım. Öyle olsa da tadım kaçardı ama daha sakin kalabilirdim.
Bu dallama sevgilime yapmadığını bırakmamış arkadaşlar tehditler, yalanlar, aldatmalar. Tam bir şerefsizlik abidesi. Allah eski sevgilinin de hayırlısını versin lafına hak vereceğim günlerin gelmesi mümkün değil gibi dururdu hep ama öyle de değilmiş be sevgili kardeşlerim. Hayat çok sürprizli.
