Haksızmışım valla.
Tecrübe ile sabit. Baya baya haksız çıktım ben.
Bu yolu unutun. Böyle bir barışma yöntemini asla denemeyin. Maaf olursunuz.
Gülmeyecekseniz anlatmaya başlıyorum arkadaşlar.
Ama önce gülmeyeceğinizin sözünü almam lazım. Yani sizde şu karşımdakiler gibi yapacaksanız hiç başlamayalım.
Sessizlik olduğuna göre anlaştığımızı varsayarak başlıyorum.
Kovdu beni arkadaşlar.
Kovuldum.
Tek kelime bile etmedi.
Ben gözyaşları içinde duygusal bir sarılma beklerken. Baya baya kovuldum. Zeki Müren çalan telefonu da kafama attı. Öyle kovdu yani.
Valla baya baya kovdu.
Zeki Müren bile işe yaramadı yani. Ona rağmen kovdu.
Şarkı bitseydi bari.
Şöyle anlatayım en baştan. Şarkı başlayınca Bilge kızarmış gözleri ve çökmüş yüzü ile odanın kapısından çıktı. Sağa sola bakınarak Gülşen'i bulmaya çalışırken gözü, duvar kenarına çökmüş bana takıldı. Ben bu arada nefes alamıyorum tabiki. Sanki Bilge'yi ilk kez görüp tekrar aşık oluyor gibiyim. Belki de gibisi fazladır. Gerçekten tekrar aşık olmuşumdur.
Bilge'nin bana bakışlarından ne anlam çıkarmam gerektiğini uzun uzun düşünsem de, asla da anlamlandıramıyorum bir taraftan. Kızgınlık, yorgunluk, özlem. Hangisi daha fazlaydı bilmiyorum ama ben payıma özlemi aldım tabiki. Benim de onu ne kadar özlediğim ortadayken tam ayağa kalkıyordum ki eli ile bana dur işareti yaparak arkasını döndü bana. Bir süre öyle kaldıktan sonra kapının yanına gitti ve kapıyı açtı.
Ben sadece bir kaç kelime edebildim tabiki suçlu çocuklar gibi. Nasıl, neden, Bilge saçmalama gibi. İşte sonra içeri girdi telefonumu da alarak üzerime fırlattı ve kapıyı suratıma çarptı.
Bir süre kapının önünde ben bu işin içinden nasıl çıkacam acaba diye düşünsem de asla kapıyı çalmaya götüm yemedi. Bunca şeyi yapıp onu yapmayı yememesi de ayrı bir ironiydi tabii ki ama. Yemedi işte. O bayıldığım soğuk gözleri bir daha bana hayal kırıklığı içinde bakarken görmek istemedim belki de.
Sonra da kürkçü dükkanına geri geldim. Olan biteni Işık ve Hazal' a anlattığımdan beri kusura bakma diye diye gülüyorlar karşımda.
" yetmez mi artık arkadaşlar"
" Evet Işık lütfen yeter artık. Beni sen güldürüyorsun bak."
"Afedersin Umut. Çok zor bir dönem geçirdiniz. Bizde öyle. Ben valla bir aydır bunun üçte biri kadar bile gülmedim. Ama... Bu çok komik kanka. hahahahah. offff. Gülmekten yoruldum."
" Işık sikecem belanı artık sus ya. Ne bok yiyecem ben. Hiç böyle planlamamıştım. Çok ters köşe oldu. "
" Ya sen sanki bilmiyorsun Bilge'nin tahmin edilemez biri olduğunu Umut."
" Biliyordum da Hazal ne bilim. Kovacağını da hiç tahmin etmezdim."
" Kovacak tabi salak ne yapacak haklı kız. Çektin gittin bir mektup bıraktın. Gitme nedenin eyvalla haklı bir nedendi. Ama yöntemin yanlış. Bir de sonra gelmişsin şarkılar türküler. Hahahaha. Pavyon mu kızım orası."
" Çok biliyorsun sen amk. Anlatsam anlayıp izin verecekti sanki yapacağım şeye"
" Vermeyecekti"
" Eeee. O zaman."
