ត្រកូលឧក្រិដ្ឋជន

ភាគទី 32🔞

<អឺស៎~~អាស៎ៗ~ថេយ៉ុង~អោយលឿនជាងនេះ>> ភាពឈឺចាប់បានរសាត់ទៅបន្តិចម្ដងៗ បន្សល់ទុកត្រឹមភាពសុខស្រួលគូរស្នេហ៍លើគ្រែមួយគូរនេះ។

រាងក្រាស់កម្រើកចង្កេះកាន់តែលឿននិងខ្លាំងជាងមុន រហូតដល់ថ្នាក់រង្គើគ្រែ កកិតទៅនឹងជញ្ជាំងលឺសម្លេងពេញបន្ទប់ លាយឡំនិងសម្លេងស្រែកថ្ងួចថ្ងូរសង្រ្គាមស្នេហ៍លើគ្រែ។

<<អឺស៎ហូប៊ី~~~ស្រួលណាស់~~អាស៎~អឺស~ស្រួលបំផុត>>
ថេយ៉ុង

<<ថេយ៍~~~អោយ~អាស៎ៗ~~លឿន~~អឺស៎~ជាងនេះ~~
អាស៎ៗៗៗ>> ហូប៊ីថ្ងូរដាច់ៗ ខ្លួនរលាក់ទៅតាមកម្លាំងសម្រុកទទួលបានពីអ្នកនៅខាងលើ ញើសហូរជោគខ្លួន កម្ដៅតណ្ហាកើនឡើងដល់កម្រិត។

ថេយ៉ុងញញឹមចុងមាត់ ហើយក៏ស្រាប់តែបញ្ឈប់សកម្មភាពភាពភ្លាមៗ ព្រោះចង់ធ្វើបាបហូប៊ី អោយរាងតូចងើបមុខសម្លឹងមកនាយជ្រួញចិញ្ចើមចូលគ្នា។

<<ហេតុអីក៏ឈប់?>> ក្ដីសុខកំពុងតែមានខ្លាំងក្លា តែរាងក្រាស់បែរជាបញ្ឈប់វានៅកណ្ដាលទី អោយគេពិបាកក្នុងខ្លួនស្ទើរឆ្កួត។

<<ហៅបងថាDaddyទៅ...បងនឹងព្រមបន្ត ជុប៎!>> នាយញញឹមដាក់អ្នកនៅក្រោមទ្រូង អោនទៅថើបបូរមាត់រូបបេះដូងមួយខ្សឺត។កាយតូចហួសចិត្តដល់កម្រិត
សុខៗមកឈប់ពាក់កណ្ដាលទី ដើម្បីអោយគេនិយាយពាក្យហ្នឹងមែនទេ?

<<អត់ទេ...>> ហូប៊ីខាំមាត់ទប់ចំណង់ខ្លួនឯង ប្រកែកមិនព្រមហៅ ព្រមទាំងងាកមុខចេញ ព្រោះតែអៀនឡើងក្រហមថ្ពាល់អស់។

<<មិនហៅក៏បាន!បងត្រឡប់ទៅវិញហើយ>>

<<អ៎េឈប់....>> ថេយ៉ុងរៀបនឹងងើបចេញទៅហើយ ស្រាប់តែកាយស្ដើងចាប់ដៃនាយជាប់ឃាត់កុំអោយទៅ ថេយ៉ុងបានចិត្តក៏ញញឹមខិល។

<<ព្រមហៅឬអត់?>>

<<Dad-Daddy>> អាល្អិតបង្ខំចិត្តហៅតាមដែលថេយ៉ុងប្រាប់ទាំងបិទភ្នែក គេពិបាកមើលពេលថេយ៉ុងញញឹមខិលដាកខ្លួនណាស់ ម្យ៉ាងទៀតក៏ខ្មាស់មាត់ខ្លួនឯងដែលស៊ូទ្រាំធ្វើតាមកាយក្រាស់គ្រប់យ៉ាងដើម្បីបំពេញចំណង់ខ្លួន។កម្ដៅតណ្ហាឡើងហួសកម្រិត បើបញ្ឈប់នោះគេនឹងដាច់ខ្យល់ស្លាប់ជាក់ជាមិនខាន។