The Green Eye Devil

Chapter 120

Hey guys! it's been a while since my last update, and now I'm back. HAHHAHA. well, I hope you like this chapter. Enjoy reading!

CHAPTER ONE HUNDRED AND TWENTY

NAKATAYO ako sa labas nang malaking gate nina Mr. and Mrs Anderson pero hindi pa rin ako gumagalaw. Hindi ako makagalaw. Hanggang ngayon ay natatakot pa rin ako. Tumingala ako sa bahay mismo. Maliwanag at mukhang bukas lahat ng ilaw dito.

Napabuntonghininga ako.

May isang parte sa isip ko ang nagsasabing magiging okay lang ang lahat pero may nagsasabi namang may panahon pa ako para tumalikod paalis. Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko.

Nilingon ko ang katabi ko nang maramdaman ko ang paghawak niya sa bewang ko. Nagtama ang mata namin ni Hunter.

He give me an assuring smile.

"Everything will be okay," paniniguro niya sa'kin.

Ngumiwi ako.

"Hindi ko—"

"I'm here, Klyzene, you don't have to worry. Back-up mo ko."

Lumambot ang hitsura ko dahil sa tinuran ni Hunter. Puno ng kasiguraduhan ang mukha niya at sumisigaw ng katotohanan ang mga mata. Kusang bumaba ang mga kamay ko para saluhin ang kamay niya.

Bumaba do'n ang tingin ni Hunter bago pinagsaklop ang mga kamay namin at hinawakan ng mahigpit. Nagtaas siya ng tingin, tumititig ako sa mga mata niya.

"Let's go?"

I pushed my lips to each other before nodding at him. We're holding each other's hand when we walk inside. Every time I feel scared my hands tightened and he's giving me a sweet smile.

Nakasarado ang pinto ng bahay. Huminto muna ako bago tumingin sa paligid. Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko saka itinaas ang kaliwang kamay para kumatok. Nag-uumpisang manginig ang tuhod ko.

Ilang beses akong lumunok ng marinig ko ang tunog ng takong sa kabilang bahagi ng pinto.

This is it.

Calm yourself, Klyzene.

Bumukas ang pinto at sinalubong kami ng maaliwalas na mukha ni Mommy. Ngumiti siya ng malawak sa'kin pagkatapos ay lumabas para yakapin ako ng mahigpit. Nabitawan ni Hunter ang kamay ko.

Sa gulat ay hindi ako naka-galaw. Nasa magkabilang gilid ang braso ko.

"I'm so glad you made it, sweetie!!" ani Mom.

Itinaas ko ang kamay ko at akmang hahaplusin ang likod nito pero hindi ko na nagawa. Naghintay na lang ako hanggang sa matapos siya sa'kin. Nilayo ni Mom ang sarili niya sa'kin at tiningnan ako sa mukha.

Napakagat ako sa labi.

"I was waiting for you kanina pa! Akala ko nga hindi ka dadating!" ani Mom.

"I already said yes," sagot ko.

Nag-iwas ako ng tingin pero alam kong hindi pa rin naalis ang malawak na ngiti ni Mommy. Napansin kong napatingin si Mom sa katabi ko.

"Oww! You're with Hunter," gulat niyang banggit bago hinawakan sa kamay ang lalaki. "Let's go inside," yaya pa niya.

Itinulak ni Mom pabukas ang pinto at naunang pumasok sa loob. Sumunod naman ako. Magkahawak kamay kaming pumasok ni Hunter sa loob ng bahay. Walang tao sa sala pero doon nanggagaling ang isang malamyos na kanta.