The Green Eye Devil

Chapter 43

hello! inagahan ko na po 'yung UD para naman makabawi sa inyo sa 2 nights na walang update. thank you for reading!

CHAPTER FOURTY-THREE

KANINA pa ako naglilibot ng tingin sa buong first floor ng Mall kung nasaan ako ngayon. Hinahanap ko si Hunter dahil may usapan kaming manunuod kami ng cine ngayon dahil palabas na ang isang magandang Movie. Sumakay ako sa escalator papunta ng second floor and I took out my phone to call him.

He said andito na siya but I couldn't see him anywhere. It takes three rings before he answered.

"Where are you? I thought you're already here," pambungad kong tanong sa kanya.

I heard him chuckle a bit. "Yes, I'm here. Where are you now?" he asked.

I stepped out in escalator and walk in the right side. I'm looking literary everywhere, I might see him.

"Second floor. I look around in the first floor you're not there!" naiinis kong sabi saka huminto sa tapat ng isang boutique. "Go here now or else I'll go home." Malamig kong turan bago patayin ang tawag.

He is annoying me and he's succeeding! I mean it. I will go if he will not go here. I should start packing my things now. I should completing my requirements so when the time I will go, I'm ready.

"You're beautiful..."

Napalingon ako sa bumulong sa'kin at sinimangutan si Hunter. Napakalapit ng mga mukha namin at isang tulak lang ay may hindi magandang mangyayari. He's smiling at me, his hair is tied up in pony tail.

"You're late." Akusa ko.

"Nah I'm not," pagtanggi niya at lumayo sa'kin. Inabot niya sa'kin ang isang bungkos ng red roses. Tiningnan ko 'yon. "Don't tell me hindi mo kukunin?" aniya.

Kinuha ko 'yon. "You know I don't like flowers but thank you," ani ko saka inilagay sa bulsa ng bag ko ang rose.

Kinuha ni Hunter ang kamay ko at pinagsaklop ang mga kamay namin. I don't mind, sanay na ako sa kanya. Noong una nagagalit pa ako kaya lang palagi niya ring nagagawa at nakakalimutang ayokong hinahawakan niya ang kamay ko... nito lang pinabayaan ko na dahil nasasayang lang ang laway ko papagalit 'di naman niya ako sinusunod.

"Where are you at? I look in the first floor, wala ka do'n," tanong ko at sinabayan siya sa paglalakad.

Nilingon niya ako. "I was there. I'm actually looking at you, pati nung pumanik ka dito nakasunod ako. Kaya nga nagtataka ako kung bakit 'di mo ako nakikita," aniya.

Inirapan ko siya. "Baka patay ka na at multo mo 'yung kanina," nabubuwisit kong sagot.

"Hahaha, yes, patay na patay sa'yo," aniya na kinatigil ko. Tiningnan ko siya pero hindi na siya nakatingin sa'kin kundi sa harap na.

Did he say p-patay na patay sa'yo? Or nabibingi lang ako?

"What?!" tanong ko.

Lumingon siya sa'kin. "What?" ngumingiti pa siya kaya naningkit ang mga mata ko.

"Ano 'yung huli mong sinabi kanina?" masungit kong tanong.

"What," sagot niya.

Hinampas ko siya sa braso pero mukhang walang effect dahil sa tigas ng biceps niya.