The Green Eye Devil

Chapter 113

Malapit ng matapos ang TGED  :)

CHAPTER ONE HUNDRED AND THIRTEEN

A WEEK have passed since the last time I met Hunter, and I'm still here in Manila to finish my work. I cannot leave because I'm attending classes and there are a lot of activities to do that will be due to this coming twenty-eight of the month.

I took out my newly bought notebook and write my notes, before looking back at the screen of my laptop, checking if there was no wrong with my report. It's so hard to be a college student. You cannot have a decent sleep.

Sumandal ako sa may sofa at nag-stretch ng katawan. Nananakit na ang likod ko kaka-upo pati na rin 'yung batok sa kakayuko. Huminga ako ng malalim.

"Ayoko na mag-aral," reklamo ko habang nakatingin sa screen ng laptop ko.

Ang dami pang mga pending activities. Ganito talaga kapag natatambakan. Procrastinating pa nga.

Napakamot ako sa batok ko. Gusto ko nang magpahinga pero hindi pa pwede. Tumayo ako at nagpuntang kusina. Kinuha ko ang three in one coffee at nagsalin sa tasa ko. After no'n ay nilagyan ko na 'to ng mainit na tubig.

Sumandal ako sa counter at humigop ng kaunti.

Nag-isip ako ng kung anong pwedeng kainin ngayong araw—napatigil ako sa pag-iisip ng marinig kong tumunog ang doorbell. Lumakad ako papunta do'n.

Humawak ako sa sedura at binuksan ang pinto without looking in the peephole.

"ARE YOU SERIOUS?!" bulalas ko.

Malawak na ngumiti sa'kin si Hunter, itinaas pa ang kamay na may hawak na paper bag na hula ko ay pagkain.

"WHAT ARE YOU DOING HERE?!" sigaw kong tanong.

"I bring you food. I make this myself," may pagmamalaking wika ng lalaki.

I cross my arm. "I don't need your food. I can make myself or buy my own."

"But this is special," dagdag pa nito.

"I don't—"

"Let me in first so we can eat this."

Walang paalam siyang pumasok sa loob ng unit ko at naglakad papuntang sala. Napahinto pa siya dahil sa dami ng kalat ko sa paligid. Nilingon niya ako.

"You're busy?"

Padabog kong sinarado ang pintuan at sumunod sa lalaki. Binunggo ko ang braso nito para makapunta sa table. Itinabi ko ang mga gamit ko, naglagay ako ng book marks sa bawat gawain para nabalikan ko ng mabilis mamaya.

"Anong pinagkakaabalahan mo?" tanong ng lalaki.

Hindi ako sumagot.

Mula sa gilid ng mga mata ko ay nakita kong nakatitig si Hunter sa'kin. Pumuwesto 'to sa gilid ko.

Umupo siya sa tabi ko.

"Tulungan na kita," alok nito at ibinaba ang hawak sa may gilid ng table. Nag-umpisa 'tong magpulot ng lukot na papel.

Natapos kami ng mabilis. Malapad ang ngiti ng lalaki habang nakamasid sa'kin. Kumunot ang noo ko.

"How do you know I lived here?" seryoso kong tanong.