Chapter 68

216 4 0
                                    


CHAPTER SIXTY-EIGHT

I'M busy finishing my report tomorrow when the door of my room opened. I saw Sir Ivan and he's holding a tray with snacks. He online

"Hey... what are you doing here?" tanong ko sa kanya. Itinabi ko ang laptop sa gilid. Hindi ko pinatay dahil bubuksan ko pa rin mamaya 'yon.

Lumakad papasok ng kwarto ko si Sir Ivan at umupo 'to sa gilid ng kama ko. Ibinaba niya sa harapan ko ang tray na may laman na pagkain. May isang bowl ng cheese ring at pati na rin cookies.

Iniwas ko ang tingin ko sa cookies at ibinalik sa mukha nito.

"I brought you snacks because I notice you're not yet asleep," nakangiting sabi niya.

Tumango ako saka tiningnan ang suot nito. He's wearing a panjama and white sando. Bagsak na rin ang nakatayong buhok nito kanina.

"You? Why are you still awake?"

"I cannot sleep. I'm making a lesson plan."

"Am I too noisy? Am I bothering you anymore? You can tell me to stop. I don't want to mess up," nag-aalalang turan ko.

Ayoko kasing mapalayas ulit dito. Napalayas na ako sa condo ni Hunter at kapag pinalayas pa ako ay wala na akong mapupuntahan. Sa kalye na ako titira panigurado.

"Nope. I'm going out to go to the kitchen to eat when I see your light is still on." pagpapaliwanag niya.

"Ah.... Okay."

Kumuha siya ng isang cookies at inabot sa'kin. Tiningnan ko naman 'yon.

"Anong gagawin ko diyan?" nagtatakang tanong ko sa kanya pagkatapos ay ibinalik ang tingin ko sa mukha niya.

Umawang ang labi niya. "I-I thought you like this?" aniya sa cookies.

"Well... what I can say is people change, what you wanted then maybe what you don't want now," I said.

"That fast?"

"Yeah..."

"Really?" hindi makapaniwalang tanong niya. "You love cookies since you're a kid and now you don't like it?"

Tumango ako. "I change," malamig kong saad. "Well... after all happened I should," mahina lang ang boses kong sabihin ko 'yon.

Kinuha niya ang kamay ko at hinawakan niya 'yon ng mahigpit.

"Don't worry... I'm here. We're here for you," madamdamin niyang turan. "Trust me..."

Umawang ang labi ko sa sinabi niya. Wait? Have I heard it before? I'm here for you? Trust me? Is he kidding me? I-I don't trust them. I don't trust him. I don't trust anyone. I can't trust them again. I can't trust anyone because the person I trusted just broke it too.

I don't trust them... I'm using them.

I'm using them for my own good.

"Thanks for that, Sir," ani ko.

Mahabang katahimikan ang namayani sa'min bago tumayo ang binata at kinuha ang bowl of cookies. Nilingon niya ako at nginitian.

"You can call me Kuya or Ivan, whatever you want except in school because you know... rules," bilin niya sa'kin.

The Green Eye DevilWhere stories live. Discover now