Chapter 11+12 ( Zawgyicode )

Start from the beginning
                                    

" အားခြၽင္.. မင္းမွာယာဥ္ေမာင္းလိုင္စင္ရွိလား "

" ဘာလဲ " ႐ႊီခြၽင္ကလွည့္လာၿပီးျပန္ေျပာသည္
"ခယ္မေလး...ေလကအရမ္းျပင္းေနေတာ့က်ေနာ္ရွင္းရွင္း
လင္းလင္းမၾကားရဘူး "

ေနာက္ဆုံးဆိုင္ကယ္ရပ္သြားခ်ိန္တြင္ေတာ့လင္းယြီ၏
ေျခေထာက္မ်ားမွာေပ်ာ့ေခြလို႔ေနၿပီျဖစ္သည္

႐ႊီခြၽင္ကသူ႕အားအေနာက္တိုင္းစားေသာက္ဆိုင္သို႔ေခၚသြားကာေန႕လည္စာကူပြန္ကိုသုံးနိုင္ေသးလားဟုစားပြဲထိုးေလးအားေမးလိုက္သည္

"ဒီကူပြန္ႏွစ္ခုကက်ေနာ္သီခ်င္းဆိုၿပိဳင္ပြဲမွာဆုရလို႔ရလာတာ...ခယ္မေလးမႀကိဳက္ဘူးလား "
႐ႊီခြၽင္ကေမးလိုက္သည္

လင္းယြီကသူ႕လက္ကိုေဝွ႕ယမ္းလိုက္ၿပီး
" မႀကိဳက္ဘူးဆိုတာဘယ္လိုျဖစ္နိုင္မွာလဲ "
ျမင္လိုက္တာနဲ႕ကိုဒီေနရာကေဈးအရမ္းႀကီးမွန္း
သိသာေနတာပဲကို

သူက " ငါသန႔္စင္ခန္းသြားဖို႔လိုေနလို႔"ဟု
ေျပာကာထလိုက္သည္

" လိုက္ကူေပးရဦးမလား " ႐ႊီခြၽင္ကညစ္က်ယ္က်ယ္ၿပဳံးကာဆိုသည္

" မလိုပါဘူး "

သူသန႔္စင္ခန္းထဲသို႔ဝင္ကာမ်က္ႏွာအားအရင္ေဆးေၾကာ
လိုက္သည္

ထိုအခ်ိန္တြင္သူ၏နံေဘးရွိအိမ္သာထဲမွထူးဆန္းေသာစကားသံတစ္ခ်ိဳ႕ကိုၾကားလိုက္ရသည္

" ဒီနည္းကအလုပ္မျဖစ္ေတာ့ဘူး... ဟိုတယ္ပဲျပန္ၾကရေအာင္ "

" ငါလိုခ်င္ေနၿပီ...မေစာင့္နိုင္ေတာ့ဘူး"

"ဒါေပမယ့္... ေဘးအိမ္သာမွာတစ္ေယာက္ေယာက္ရွိေနတယ္ "

"ေနာက္တစ္ေယာက္ထပ္မရွိေတာ့ဘူးလား...စိတ္လႈပ္ရွား
စရာေလးေတြကိုမႀကိဳက္လို႔လား...ဟမ္...
ေဘးနားမွာလူေတြရွိေနတာကအရမ္းမိုက္ပါတယ္ "

" မလုပ္ပါနဲ႕ေတာ့ဆိုေနမွ "

ေဘးနားကလင္းယု : "..........."

သူမတရားသျဖင့္ေခြးစာေတြစားလိုက္ရပုံရတယ္

လင္းယြီကသူ႕ေဘာင္းဘီကိုတိတ္တဆိတ္ဆြဲခြၽတ္လိုက္ကာေဘးအိမ္သာကႏွစ္ေယာက္ကိုမႏွောင့္ယွက္ဘဲ
အိမ္သာတံခါးကိုညွင္သာစြာဖြင့္လိုက္သည္
သူဖြင့္လိုက္သည့္အခ်ိန္ႏွင့္တိုက္ဆိုင္စြာပင္ေဘးအိမ္သာက
တံခါးကလည္းပြင့္လာၿပီးႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ေသာအဝတ္အစားမ်ားကိုဝတ္ထားသည့္ေကာင္ငယ္ေလးတစ္ဦးသည္သူ႕အားေတြ႕
သည္ႏွင့္ေခါင္းကိုငုံ႕လိုက္ကာထြက္ေျပးသြားခဲ့သည္

အချစ်ဉီးပြန်လာပြီးနောက်အစားထိုးခံကထွက်သွားတယ် ( ဘာသာပြန် )Where stories live. Discover now