HTDOSM

67

--

I feel the calmness when I sip in some coffee. I looked outside and I saw the raindrops falling from the windows of this Cafeteria. I miss my Lexia...she's afraid of thunders, she might get scared but I hope her Ninang will hug her right now.

And speaking of Lexia, alam kong hindi ko siya masusundo ngayon dahil sira nanaman ang kotse ko! magcocommute nalang ako pauwi. that's why I messaged Allysa na hindi ko masusundo si Lexia at iintayin niya nalang doon kasi baka umiya gawa ng malakas ang ulan at kulog.

The awkward cold air between us touches our skin that's why we awkwardly looks at each other at agad ring nagbawi. pataasan yata ng pride ang labanan namin dito.

Sandro faked his cough. "Your job really suits in you and in your personality. I see how very passionate you are" sambit ni Sandro.

"Thank you" tugon ko. "I-Ikaw din" I can't say or ask anything cause it's too awkward.

I just look down at my phone at nag scroll scroll ng kung ano ano. wala naman akong socmeds tsk!

Naramdaman ko muli ang awkward moment naming dalawa. ano nalang kayang mararamdaman ng british girlfriend niya kung malaman na kasama ako ng boyfriend niya dito sa trabaho?

Nang tumingin ako sa kaniyang ay magkakrus ang braso niya at diretsong nakatingin sa akin habang may nang-aasar na ngiti. ano nanaman bang trip mo Sandro?!

Agad akong umiwas ng tingin at ininom nalang ang kape ko pero natawa siya. "Nilalamig ka ba?" he asked. napalunok ako bago umiling.

"N-No" sagot ko. pero ramdam ko talaga ang lamig dahil sa aircon ng cafe at sa lamig ng pakikitungo ko sa kaniya.

Paglingon ko nanaman sa kaniya ay diretso pa rin siyang nakatingin sa akin. nakakailang sobra...bukod sa music ng cafe at malakas na ulan ay wala na akong naririnig na iba pa.

He sighed. "You're so silent na" sambit niya bigla.

"A-Are you expecting me to shout here?" I asked at medyo natawa siya.

"N-No, no, I mean...bawal bang mag-talk? bawal pa tayo mag-usap? is there's someone ba na magagalit?" he asked sunod sunod. nag-angat ako ng tingin bago sumagot.

"Eh sa'yo wala ba?" pagbabalik ko ng tanong. "Diba may gf ka na british?" I asked and he smirked.

"Hmmm, yeah. selosa pa naman" sagot niya, ngumisi pa!

"Oh see? baka magalit yon, ano nalang kaya iisipin non kapag nalaman na magkasama tayo?" I asked.

"But she's very understanding though" sagot niya nanaman. "Ikaw? don't you have a boyfriend?" he asked.

"I don't have time for that" sagot ko at inalala ang mga nilagay kong salita sa sulat na iniwan ko bago umalis. pinigilan kong maluha dahil ako yung nang-iwan, pero mukhang mas malungkot pa ako kaysa sa iniwanan ko.

"Really, you don't have time? how about Mr. Ly? how's your relationship with him?" he asked at nagtataka akong nag-angat ng tingin.

"What?" I asked.

"What's the real score between you and Mr. Chaser Ly?" he asked again.

"He's my boss, well our boss." sagot ko.

"Mahilig ka pala sa boss" bulong niya at medyo nabastusan ako don.

"Magkaibigan lang kami!" asik ko. "Tsaka walang namamagitan sa aming dalawa, wala akong oras at hindi ako magkakaroon ng oras para sa boyfriend, boyfriend na yan" sagot ko pa.