HTDOSM

4

--

"U-Uh, call me nalang okay? I need to go" aniya at nginitian ako. mabuti nalang at bumalik agad ako sa normal.

"I-Ingat po kayo Sir, salamat tatawagan ko po kayo" sambit ko at kumaway bago siya sumakay ng kotse at umalis.

Hanggang sa pag-akyat ko ng unit ay nakatulala ako. Really? a Marcos? what an honor. kaya pala pamilyar siya, napanood ko na siya sa T.V noon.

"Hoy Babae! kanina pa ko text ng text at tawag ng tawag sa'yo makiramdam ka naman. nag-aalala ako oh! hello? may Bestfriend kang nag-aalala sa'yo lalo na't kakagaling mo sa ospital aishh!" bungad ni Allysa nang makapasok ako sa unit. bakas ang pag-aalala sa itsura niya. "Oh, saan ka ba galing?!" tanong niya, salubong ang kilay.

"N-Naghanap ng trabaho" sagot ko.

"Tapos hindi mo ko isinama!" nagtatampong aniya.

"Eh, alam kong hindi mo ko papayagan kaya tumakas ako" nakanguso kong sagot.

"Aba syempre! kaka recover mo palang sis anong pumasok diyan sa kukote mo ha? pero...ano, may nahanap ka ba?" tanong niya.

"M-Meron" nakatungo ko namang sagot.

"Oh saan?" tanong niya.

"P-Pero pag-iisipan ko pa, hindi pa ko sure kasi...kasi malayo" tugon ko.

"Saan ka ba nakahanap?" tanong niya.

"N-Nagpunta na ako sa plaza, munusipyo, at mall, pero wala. i-inalok lang ako ni Sir...n-nung laging bumibili sa resto--"

"Yung crush mo?" aniya.

"O-Oo ayon" sagot ko.

"Oh tapos?" interesado niyang tanong.

"Sekretarya niya daw...sa Ilocos Norte" diretsa kong sagot. imbes na malungkot si Ally, ay nagulat ako nang tumalon siya at tumili.

"Ano?! baka ayan na start ng forever niyo! gaga ka kinikilig ako sa inyo!" sambit niya at inuuga pa ako.

"H-Hindi pa ako sigurad--"

"Tanggapin mo na! its your chance!" she cut me off.

"Pero paano ka?" tanong ko. at naupo siya sa tabi ko.

"Alam mo teh, narealize ko na hindi habang buhay magkasama tayo. na magkakaroon ka ng pamilya pati ako magkakaroon din ng pamilya pero hindi naman mawawala yung communication at friendships natin. although may makikilala tayo na ibang friends, pero dapat ako pa rin ang Bestfriend mo ah!" nakanguso niyang usal at natawa ako. "Sa loob ng mahigit ilang taon tayong nabubuhay ng magkasama, we are living together in a condo I realized na kailangan din nating lumabas sa ating comfort zone...kailangan natin mag try ng ibang bagay kaya ayon. its a sign bestie" nakangiti niyang usal.

"Tama, so tatanggapin ko na ba?" tanong ko.

"Uh...yeah, its for our own good. call me if you want or need anything I'll go there agad!" usal niya at niyakap ako. "Kumain na tayo, kanina pa kita hinihintay" aniya at niyakag ako sa kusina.

Kumain lang kami at nagkuwentuhan. mahirap para sa akin na hindi ko kasama ang Bestfriend ko, sa ilang taon ba naman halos kalahati ng buhay ko kasama ko siya eh talagang napakahirap umalis sa nakasanayan mong buhay.

Pero ganoon talaga, kailangan nating mag discover for us to grow. after eating and taking a bath I called my mother.

"Oh anak kumusta?" tanong niya. kakatawag ko lang sa kaniya kagabi at kanina pero ito nanaman siya papasok sa trabaho.

"O-Okay lang po Ma, kayo po?" tanong ko.

"Ayos lang ako anak, papasok na si Mama kumain na ba kayo?" tanong niya ulit.