[นิยายแปล] I Don't Want to Be Loved

CH 167 ความเป็นห่วงของรีแอนนา

หลังจากที่พระราชมารดาสูญเสียตำแหน่งและอำนาจไปอย่างสมบูรณ์ คนส่วนใหญ่จึงหันหลังให้กับเธอโดยไม่สนใจแม้แต่ชื่อหรือการมีตัวตนของเธอเลย ซึ่งมันก็เป็นเรื่องปกติหากคิดถึงเรื่องนี้ เพราะท้ายที่สุดใครจะไปสนใจราชวงศ์ที่สูญเสียอำนาจกัน?

อย่างไรก็ตาม รีแอนนานั้นแตกต่างจากคนอื่น เธอเป็นคนเดียวที่ยังคงดูแลพระราชมารดาหลังจากที่กลับมาจากอรันเดลล์ เธอไม่ใช่คนที่จะเพิกเฉยต่อความห่วงใยที่ใครบางคนเคยมอบให้กับเธอได้อย่างง่ายๆ

เมื่อเราตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก เราจะมองเห็นคุณค่าที่แท้จริงของคนที่เราเคยผ่านร้อนผ่านหนาวมาด้วยกัน ซึ่งมิสซิสเซสลีย์รู้ว่ารีแอนนาเป็นคนที่เห็นถึงความดีในตัวผู้อื่น

"ข้าแน่ใจว่าพระราชมารดาจะต้องดีใจกับของขวัญชิ้นนี้แน่ๆเลยล่ะเพคะองค์ราชินี แล้วท่านจะถักให้กับฝ่าบาทสักผืนหลังจากเสร็จผืนนี้ด้วยหรือเปล่าเพคะ? ข้าคิดว่าฝ่าบาทเองก็คงจะชอบเช่นกันนะเพคะ" มิสซิสเซสลีย์ยิ้มแล้วทำเป็นถามในช่วงที่บรรยากาศพาไป

รีแอนนายิ้มอย่างกระอักกระอ่วน "ข้าไม่คิดว่าผู้ชายจะชอบอะไรเช่นนี้สักเท่าไหร่นะ..."

ยังไงซะเธอก็จะจากไปเมื่อข้อตกลงสิ้นสุดลงอยู่ดี จำเป็นที่เธอจะต้องมอบของขวัญให้กับเขาด้วยหรือ?

มิสซิสเซสลีย์ที่มองรีแอนนาอยู่ครู่หนึ่งได้เปิดปากพูดหลังจากนึกอะไรบางอย่างออก

"จะว่าไปแล้ว ข้าจำได้ว่าเบซิลมีเรื่องที่เคยบอกกับข้าอยู่ด้วยล่ะเพคะ เขาบอกว่ามีของอะไรบางอย่างอยู่ในลิ้นชักในโต๊ะห้องทำงานของฝ่าบาทด้วยเพคะ บางครั้งฝ่าบาทก็หยิบมันออกมาดูตอนอยู่คนเดียวแล้วทำหน้าตาจริงจังใหญ่เลยเพคะ เบซิลคิดว่าของชิ้นนั้นน่าเกี่ยวกับท่านเพคะองค์ราชินี ไม่ทราบว่าท่านเคยมอบของขวัญบางอย่างให้กับฝ่าบาทไปบ้างหรือเปล่าเพคะ?"