CH 186 เมล็ดพันธุ์ที่ดีและไม่ดี

134 1 1
                                    

"ข้าจะดูแลองค์ราชินีให้เองเพคะ...โปรดวางใจและไม่ต้องกังวลไปหรอกเพคะฝ่าบาท" มิสซิสเซสลีย์กล่าวด้วยน้ำเสียงสุภาพ

"ดูเหมือนว่าข้าจะเป็นหนี้เจ้ากับเบซิลแล้วสินะ" อิกอร์พูดด้วยรอยยิ้มที่ขมขื่น

"ทั้งหมดที่ข้าทำคือทำตามแกรนด์แชมเบอร์เลนเพคะฝ่าบาท ต้องขอบคุณความพยายามของเขาที่ทำให้องค์ราชินีเปลี่ยนใจเพคะ เพราะสุดท้ายแล้วความจริงจะทำให้ทุกคนเปลี่ยนใจเองเพคะ โปรดอย่าใจร้อนและให้เวลากับองค์ราชินีด้วยเถอะเพคะ"

เมื่อได้ฟังมิสซิสเซสลีย์ที่กังวลอย่างแท้จริงพร้อมกับคำเตือนที่ละเอียดอ่อน อิกอร์ก็ยิ้มอย่างนุ่มนวล เขารู้สึกโล่งใจที่รู้ว่าเธอจะอยู่เคียงข้างรีแอนนา เขารู้ว่ามิสซิสเซสลีย์จะดูแลบาดแผลที่ฝังลึกของรีแอนนาให้กับเขาได้

***

มิสซิสเซสลีย์ที่รู้ถึงสถานการณ์ที่ตึงเครียดในปัจจุบัน ทำให้วันต่อมา เธอจึงไม่แม้แต่จะเอ่ยชื่อของอิกอร์หรือสนใจเรื่องของกษัตริย์เลยแม้แต่นิดเดียว เธอได้เทความสนใจทั้งหมดไปกับการเอาใส่ใจกับความเป็นอยู่ของรีแอนนา

รีแอนนาสงสัยว่าแม่ของเธอจะดูแลเธอเหมือนกับที่มิสซิสเซสลีย์ทำในช่วงเวลาที่เธอเจอกับความยากลำบากเช่นนี้บ้างหรือเปล่า

"ขอบคุณพระเจ้า" มิสซิสเซสลีย์ถอนหายใจอย่างโล่งอก "อาการแพ้ท้องของท่านไม่ได้แย่มากนักเมื่อเทียบกับอาการที่ข้าเคยเป็นมาเพคะองค์ราชินี ตอนที่ข้าท้องอาการของข้าแย่มากจนข้าอาเจียนออกมาเป็นเลือดเลยล่ะเพคะ!"

"ที่จริง...ข้าเองก็..."

รีแอนนากำลังจะพูดถึงอาการแพ้ท้องของเธอว่ามันช่างเลวร้ายเพียงใด แต่เธอก็หยุดตัวเองไว้ก่อนที่จะพูดอะไรออกมา ในชีวิตก่อนหน้า อาการแพ้ท้องของเธอตอนเช้านั้นแทบจะเกินทน มันทำให้เธอไม่สามารถทานอาหารได้อย่างเหมาะสม แต่สำหรับชีวิตนี้ อาการของเธอดีขึ้นกว่ามาก

[นิยายแปล] I Don't Want to Be LovedWhere stories live. Discover now