[นิยายแปล] I Don't Want to Be Loved

CH 134 ความจู้จี้ของมิสซิสเซสลีย์

"เคยมีคนบอกว่าหากมีใครเก็บกดความขุ่นมัวไว้ในใจมันจะทำให้เขาคนนั้นหมดหวังที่จะบรรเทามันในภายหลัง ข้าคิดว่าคำพูดนี้ตรงกับกษัตริย์เขลานั่นเพคะ ท่านไม่คิดอย่างนั้นหรือเพคะ? ข้าสงสัยว่าฝ่าบาทอัดอั้นความปรารถนาของพระองค์มานานขนาดไหน อืม....หรือบางทีฝ่าบาทอาจจะเป็น..." มิสซิสเซสลีย์กระแอมในลำคอ "อย่างไรก็ตามข้าคิดว่าข้าจะต้องพูดกับฝ่าบาทอย่างจริงจังแล้วล่ะเพคะ ส่วนอื่นยังพอว่า แต่ทำไมฝ่าบาทถึงต้องทำกับปากของท่านเช่นนี้ด้วยล่ะเพคะ?"

รีแอนนายกมือขึ้นจากน้ำและกวาดมันไปทั่วริมฝีปากของเธอสักพัก เธอจำได้ว่าอิกอร์เลียริมฝีปากเบาๆขณะขอโทษ แต่เมื่อคิดแก้มของเธอก็แดงขึ้นมาทันที

"ข้าคิดว่าคงปกปิดรอยพวกนี้ด้วยเครื่องสำอางไม่ได้แล้วล่ะเพคะ หรือบางทีอาจจะกลบรอยที่ปากได้ด้วยลิปสีแดงเข้ม? ถึงจะไม่ได้มีการประชุมอย่างเป็นทางการที่ท่านจะต้องเข้าร่วม แต่ถ้าท่านเดินไปรอบๆเช่นนี้แล้วล่ะก็ ข้าคงไม่สงสัยเลยล่ะเพคะ หากมีข่าวลือมากจากคนรับใช้....เอ่อ...องค์ราชินีเพคะ? ฟังที่ข้าพูดอยู่รึเปล่าเพคะ?"

รีแอนนาสะดุ้ง เธอรีบดึงมือออกจากริมฝีปากแล้วพยักหน้าอย่างแรง

มิสซิสเซสลีย์ส่ายหัวและถอนหายใจอย่างเคืองๆในขณะที่ดูรำคาญ

"จากการแสดงออกขององค์ราชินี ข้าคิดว่าคงไม่ได้มีแค่ฝ่าบาทแล้วล่ะเพคะที่เขลา ท่านเองก็ล่องลอยอยู่บนเมฆนั้นด้วยสินะเพคะ คุณพระ..."

โชคดีที่นั่นเป็นครั้งสุดท้ายของการจู้จี้ของดัชเชส

รีแอนนาโล่งใจ

หลังจากอาบน้ำเสร็จเธอแต่งตัวโดยได้รับความช่วยเหลือจากดัชเชสและเริ่มตารางวันของเธอด้วยความตั้งใจ

"องค์ราชินีเพคะ เกี่ยวกับงานใหญ่...อีกหนึ่งเดือนนับจากนี้ จะมีเกมคีริตประจำปีที่จัดขึ้นที่สนามล่าสัตว์ใกล้กับสถานที่ที่ขุนนางชั้นนำจะเข้าร่วมเพคะ"

คีริตเป็นงานอดิเรกยอดนิยมในไคลซ์เช่นเดียวกับอรันเดลล์ อย่างไรก็ตามก็ยังมีความแตกต่างระหว่างทั้งสองอาณาจักรในแง่ของกติกา

"ท่านจะเข้าร่วมด้วยไหมเพคะ หรือต้องการที่จะชมเพียงอย่างเดียวเพคะ?

รีแอนนาไม่รู้จักคีริตมากนักในอดีต เธอจึงนั่งอยู่ข้างสนามและดูการแข่งขันอย่างเงียบๆ มันเป็นประสบการณ์ที่โดดเดี่ยวในขณะที่ขุนนางหญิงอายุใกล้เคียงกับเธอมีความสุขในเกมที่น่าดื่มด่ำ ขณะที่เธอนั่งดูการแข่งขันเพียงลำพังจากระยะไกล

เธอไม่อยากนั่งเฝ้าสนามในครั้งนี้

"ข้าจะเข้าร่วมด้วย" รีแอนนาตอบ

"ทราบวิธีเล่นคีริตหรือเปล่าเพคะ?"

รีแอนนายิ้ม "ข้าเรียนมาจากลูกพี่ลูกน้องของข้าในไคลซ์แล้วล่ะ"

มิสซิสเซสลีย์พยักหน้า "งั้นหรือเพคะ เช่นนั้นข้าจะเตรียมตารางเวลาให้เหมาะสมเพื่อที่ท่านจะได้ร่วมเกมเป็นการส่วนตัว นอกจากนี้ยังมีจดหมายเชิญจากดัชเชสซาเฟียมาด้วยล่ะเพคะ นางเชิญท่านไปที่คฤหาสน์ของนางเพื่อฉลองวันเกิดของนางน่ะเพคะ ให้ตอบกลับอย่างไรดีเพคะองค์ราชินี?"

ดัชเชสซาเฟียเป็นขุนนางหญิงที่รีแอนนาคุยด้วยมากที่สุดระหว่างงานเลี้ยงที่จัดขึ้นเมื่อคืนวาน

รีแอนนาไม่เคยมีความคิดเชิงลบใดๆเกี่ยวกับเธอในอดีตและความคิดเห็นจากขุนนางคนอื่นเกี่ยวกับเธอก็มักเป็นที่ชื่นชอบ

รีแอนนาเองก็คิดเช่นเดียวกัน

ขณะที่เธอไตร่ตรองว่าจะตอบรับคำเชิญที่จริงใจของดัชเชสดีหรือไม่ มิสซิสเซสลีย์ก็ขัดจังหวะความคิดของเธอและพูดว่า "ข้าไม่คิดว่านางจะเป็นคนไม่ดีหรอกนะเพคะองค์ราชินี นางเป็นคนที่สร้างความสัมพันธ์ในฐานะเพื่อนคนแรกของท่านที่อรันเดลล์เลยนะเพคะ"

รีแอนนาพยักหน้า

มิสซิสเซสลีย์ได้ข้อสรุปเช่นเดียวกับเธอ

มีความแตกต่างในระดับของอำนาจที่ดำเนินการ เมื่อเทียบถึงองค์ราชินีเชิญขุนนางมายังวังหลวง กับขุนนางเชิญองค์ราชินีไปคฤหาสถ์ของพวกเขา

อย่างแรกนั้นคือคำสั่ง แต่หากเป็นอย่างที่สองหมายถึงขุนนางตั้งใจที่จะสร้างความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับองค์ราชินี

และยิ่งไปกว่านั้นนี่เป็นครั้งแรกของเธอที่ไปหาขุนนาง รีแอนนาะต้องระมัดระวังในการตัดสินใจของเธอ