[นิยายแปล] I Don't Want to Be Loved

CH 24 หากเธอทำหน้าที่ของเธอได้ดี

ชายคนนั้นจ้องมองไปยังเด็กชายด้วยแววตาที่สลด เขารู้ดีว่าเขาไม่มีทางเลือกมากนักกับสิ่งนี้ เขาจึงโอดครวญและหยิบถุงที่ห้อยอยู่ข้างเอวออกมาแล้วยื่นออกไปอย่างประหม่า ริมฝีปากของเขามีรอยยิ้มที่คดเคี้ยวและเงอะงะให้กับกะลาสีที่กำลังโมโหอย่างเดือดดาด

"อ๊ะ อ๊า เรามาเลิกทำแบบนี้กันเถอะ พวกเจ้าคิดว่าไง? ทำไมไม่ใจเย็นๆกันก่อนล่ะ? ฝ่าบะ....ข้าหมายถึงเด็กคนนี้เขาแค่อารมณ์ไม่ค่อยดีก็เท่านั้น ไม่จำเป็นต้องทำท่าทางน่ากลัวอย่างนั้นก็ได้ เอาเป็นว่ารับถุงนี่ไปซะ ถือว่ามันเป็นคำขอโทษของข้าก็แล้วกัน" เขาหัวเราะอย่างประหม่าและยื่นมือออกไป

กะลาสีทุกคนที่มีสีหน้าเคร่งเครียดและน่ากลัวกลับสว่างขึ้นทันทีเมื่อได้ยินเสียงของเหรียญที่สั่นอยู่ในถุงขนาดใหญ่ กะลาสีคนหนึ่งกระชากถุงออกจากชายคนนั้นทันที

"ข้าเห็นด้วย เราจัดการเรื่องพวกนี้กันอย่างลูกผู้ชายได้อยู่แล้ว" กะลาสีคนหนึ่งพูด "เจ้าต้องเรียนรู้ที่จะสอนเด็กนั่นบ้างนะเพื่อน ไม่งั้นเขาอาจจะตายก่อนโตก็ได้"

"ฮ่าฮ่า นั่นสินะ...." ชายคนนั้นหัวเราะอย่างหวาดกลัว

กะลาสีมองข้ามไหล่ของเขาและจ้องไปที่คู่หูของเขา

"พวกข้าไม่ถือหรอก ใช่ไหมล่ะ?" เขาพูด

"ไม่ ไม่แน่นอน! ข้าแค่ออกมาดูเพราะสงสัยว่าเด็กคนนั้นเสียสติไปหรือเปล่าก็เท่านั้น" กะลาสีคนหนึ่งกล่าว "ทุกอย่างเรียบร้อยดี"

กะลาสีที่เหลือพยักหน้าเห็นด้วยอย่างแรง มีบางคนชวนให้พวกเขาไปที่บาร์เพื่อดื่มและพวกเขาก็ไป; ต่อมาพวกเขาก็เมาและโซเซ

เหลือเพียงชายคนนั้นและเด็กชายสองคนที่ท่าเรือ

ชายคนนั้นเช็ดเหงื่อเย็นที่หน้าผากและมองไปยังเด็กชายที่กำลังจ้องไปที่ทะเลสีคราม "ฝ่าบาท นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันครับ? ข้ากังวลจนแทบจะเป็นบ้าไปแล้ว! ได้โปรดบอกข้าทีเถอะครับว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ฝ่าบาท"