[นิยายแปล] I Don't Want to Be Loved

CH 178 การเปิดเผยครั้งใหญ่ของเบซิล

หลายวันหลังจากที่รู้ว่ามีชีวิตใหม่อยู่ในครรภ์ของเธอ จู่ๆเบซิลก็เข้ามาขอพบกับรีแอนนา ตามตารางประจำวันของเบซิลจะต้องวนอยู่แต่กับเรื่องของอิกอร์และความต้องการของเขาแท้ๆ แต่วันนี้เขากลับมาหาเธอเพียงเพื่อดื่มชาเองเท่านั้น

"อิกอร์ไม่ให้เวลาเจ้าพักทานอาหารบ้างเลยหรือ?" รีแอนนาถามด้วยความสงสัยหลังจากดูเบซิลกินขนม

"ไม่ใช่ว่าไม่ให้เวลาพักทานอาหาร แต่แทบไม่มีเวลาจะทานอะไรเลยต่างหากล่ะครับองค์ราชินี คนๆนั้นไม่ชอบเห็นคนอื่นนั่งอยู่เฉยๆเลยแม้แต่วิเดียวครับ แถมวันนี้ข้าเองก็เกือบจะหนีออกมาจากฝ่าบาทไม่ได้แล้วนะครับ"เบซิลตอบในขณะเศษขนมยังคงติดอยู่ที่ริมฝีปากของเขา

รีแอนนายิ้มอย่างใจเย็นและผลักจานคุกกี้ไปทางเบซิล

"ข้าคิดว่าเจ้าคงไม่ได้มาที่ห้องของข้าเพียงเพื่อมาทานคุกกี้แล้วก็มาดื่มชาใช่ไหมล่ะ บอกข้ามาเบซิล ว่าเจ้ามาที่นี่ทำไม?" รีแอนนาถามเขาหลังจากที่เขาดูอิ่มท้องแล้วเล็กน้อย

เบซิลกระแอมในลำคอและละสายตาจากเธอ อย่างไรก็ตาม ประกายแห่งความมุ่งมั่นก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา

"ใช่แล้วครับ จริงๆแล้วข้ามีเรื่องจะมาบอกท่านครับองค์ราชินี"

ดวงตาของรีแอนนาเบิกกว้างขึ้นเล็กน้อย "เรื่องอะไรหรือ?" เธอถาม

"โปรดอย่าบอกกับฝ่าบาทนะครับว่าข้าคุยเรื่องนี้กับท่าน เพราะชีวิตของข้าอาจจะตกอยู่ในอันตรายได้หากฝ่าบาทรู้เรื่องนี้เข้าน่ะครับ"

รีแอนนาหัวเราะคิกคัก "ข้าสาบานว่าจะไม่พูดอะไรเลย บอกข้ามาเถอะ"

"หกปีที่แล้ว ฝ่าบาทได้หายตัวไปจากวังหลวงอยู่พักหนึ่ง ท่านทราบอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้หรือเปล่าครับ?"

หลังจากที่ได้ยิน รีแอนนาก็พยักหน้าทันที "อื้ม ข้าเคยได้ยินเรื่องนี้จากพระราชมารดามาแล้วล่ะ นางบอกว่าไม่มีใครทราบว่าฝ่าบาทหายตัวไปไหนเช่นกัน แต่เจ้ารู้หรือว่าฝ่าบาทหายไปที่ไหน?"

เบซิลยิ้มอย่างเคร่งขรึม "จริงๆแล้วในตอนนั้น...ฝ่าบาทออกจากวังหลวงเพื่อไปตามหาท่านนั่นแหละครับองค์ราชินี"

รีแอนนาสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อได้ยินเช่นนั้น "เจ้าหมายความว่าอย่างไรที่ว่าฝ่าบาทออกมาตามหาข้า?"

"เมื่อหกปีที่แล้ว อยู่มาวันหนึ่งจู่ๆฝ่าบาทก็ลากข้าแล้วก็กระโดดขึ้นไปบนหลังม้าอย่างคนเสียสติน่ะสิครับ ตอนนั้นข้าเองก็ไม่ทราบว่าเราจะไปกันที่ไหน แต่ในฐานะองค์รักษ์ของฝ่าบาท ข้าต้องตามฝ่าบาทไปเพื่อรับประกันความปลอดภัยของพระองค์ จนสุดท้ายเราก็มาถึงที่ท่าเรือซาเลอร์โน เป็นท่าเรือที่มีเรือลำหนึ่งกำลังออกไปที่อาณาจักไคลซ์ครับ"

ท่าเรือซาเลอร์โนเป็นท่าเรือเดียวกันกับที่รีแอนนานั่งเรือไปยังไคลซ์

"แต่ฝ่าบาทก็ไปหาท่านไม่ทันครับ เมื่อเราไปถึงที่นั่น เรือลำนั้นก็ออกไปจนลับขอบฟ้าซะแล้วครับ เพราะเรามาสายเกินไป เราเลยก่อเรื่องวุ่นวายเพื่อขอให้คนแถวนั้นนำเรือกลับเข้าฝั่งครับ แต่มันก็ไร้ประโยชน์ จนเราเกือบจะลงเอยด้วยการมีเรื่องกับกะลาสีคนอื่นๆที่นั่นแล้วล่ะครับ"

รีแอนนาพอจำได้รางๆถึงความวุ่นวายที่เกิดขึ้นที่ท่าเรือวันนั้นได้อยู่ แปลว่า...คนในตอนนั้นคืออิกอร์กับเบซิลอย่างนั้นหรือ? รีแอนนาเงยหน้าขึ้นและมองไปที่เบซิลด้วยใบหน้าที่เคร่งเครียด

"แล้วทำไมถึงต้องมาตามหาข้าด้วยล่ะ?"

"คือ...ข้าเองก็ไม่แน่ใจเช่นกันครับ ฝ่าบาทไม่ได้บอกข้าว่าเพราะอะไร" เบซิลสูดหายใจเข้าลึกๆ "แต่องค์ราชินีครับ มีสิ่งหนึ่งที่ข้ามั่นใจครับ ฝ่าบาททรงตั้งหน้าตั้งตารอท่านกลับมาที่อรันเดลล์มาโดยตลอดเลยนะครับ ฝ่าบาทพยายามรวบรวมอำนาจและผ่านความยากลำบากมากมายเพียงเพื่ออยากให้ท่านกลับมา โดยเอาแต่คิดว่าฝ่าบาทจะปกป้องท่านได้อย่างไรหากตำแหน่งของพระองค์ในฐานะกษัตริย์มั่นคงแล้วน่ะครับ"

"แต่เบซิล...ข้าแน่ใจว่าเจ้ารู้อยู่แล้วว่าเป้าหมายของฝ่าบาทคือองค์หญิงเฮเลน่าจากอาณาจักรไคลซ์ เพียงแต่ฝ่าบาทไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องยอมรับข้า"

เบซิลส่ายหัว "ไม่ใช่อย่างนั้นแน่นอนครับองค์ราชินี ฝ่าบาทต้องการท่านมาตั้งแต่แรกอยู่แล้วครับ"

"เจ้าหมายความว่าอย่างไร?"